Demre aan de Turkse kust is rijk aan bezienswaardigheden en is gelukkig toch ‘heel gewoon gebleven’. Wij luieren op camping Andriake in Demre, maken een mooie boottocht en bewonderen de opgravingssite van Myra.
Demre is een stop op onze campertrip door Turkije.
Inhoudsopgave
Camping Andriake in Demre
We strijken een paar dagen neer op camping Andriake. Een prima plek om lekker te luieren. We genieten van de rondscharrelende kippen met kuikens die net uit het ei gekropen zijn (ik was getuige) of al iets ouder zijn. Van de landschildpadjes die het terrein oversteken. Van de poes die ‘echt niet bedelt, hoor’, maar het niet erg zou vinden om wat te eten te krijgen. En zelfs van de zwerfhonden waarvan één ons telkens als we terugkomen bij de camper enthousiast begroet. en graag met ons wil dollen.
En we genieten ook van de loungemuziek die zachtjes over de camping te horen is. Van de oma’s in traditionele kleren die thee zetten en Pişi’s (een soort deegflapjes) maken op een open houtvuur, en met veel liefde de bloeiende planten in blik en in versleten hardloopschoenen verzorgen. En die samen met hun modern geklede (schoon?)dochters over de hele camping kleden te luchten hangen en alle kussens opnieuw vullen met een soort kapok.
Voorzieningen camping Andriake
Camping Andriake in Demre heeft een modern sanitairgebouw met warme douches en een wasmachine. En in de open lucht een aanrecht op bierkratten met jammer genoeg alleen koud water. Je kunt wat eten en drinken op het ‘etno’-stijl terras. Je staat er met je tent, caravan of camper tussen de bomen, in de schaduw.
Omgeving van camping Andriake
De camping ligt 4 km van het centrum van Demre, op de plek waar een riviertje in zee uitkomt. Een zandbank vormt een strand. Hier kun je als je geluk hebt, zeeschildpadden spotten. Langs de oever van het riviertje en in een haventje liggen privébootjes en rondvaartboten. Op de kade zijn leuke eettentjes. Er is ook een kleine supermarkt, waar we ons brood en water halen. Voor de grote boodschappen kunnen we – lees Wim – bij de Migros in het centrum terecht.
Boottocht naar Kekova
Vanuit de haven van Demre kun je een boottochtje naar de verzonken 2e-eeuwse stad Kekova maken. Wij boeken een dagtrip via de camping, maar die gaat niet door, omdat er te weinig reserveringen zijn. Ik word aangesproken door iemand die een privétour aanbiedt. Hij neemt mij zelfs achterop zijn brommertje mee om de boot te laten zien. Helaas is zijn trip boven ons budget. Maar de volgende dag komen we hem weer tegen en kunnen we aansluiten bij een Frans gezin, waardoor het een stuk betaalbaarder wordt.
Het is een hete dag, dus de verkoeling op de boot is heerlijk. En we hebben zelfs een paar zwempauzes, in baaien met turquoise water. Bij de eerste pauze serveert de schipper thee (çay), en bij de tweede fruit. Voor de lunch stoppen we bij een haventje met sfeervolle restaurantjes aan de voet van de berg waar het Simena-kasteel op staat.
Myra
Ondanks de hitte (het is al een paar dagen 33 graden) komen we ne een luierdag op de camping en een luierdag op de boot in beweging. We fietsen naar de opgravingssite van Myra (4 km van de camping). Ja, de stad waar onze Sinterklaas werkte en woonde. Met resten van ver voor zijn tijd: Lycische koningsgraven, en opgravingen uit de Griekse en Romeinse beschaving. O.a. een prachtig amfitheater met maskers. Lees meer over Myra in dit artikel van hunebednieuwscafé.
Myra bij Demre – Lycische koningsgraven
In de steile rotswanden bij Myra zijn twee dodensteden (necropolen) uitgehakt; de rivier-dodenstad en de oceaan-dodenstad. De dodensteden of necropolen bestaan uit rotsgraven waarvan de gevels vaak de vorm van tempels met pilaren hebben. De meeste stammen uit de 4e eeuw voor Christus en op een aantal zie je reliëfs. Sommige beelden begrafenisscènes uit en andere scenes uit het dagelijkse leven van de overledene. Toen de archeoloog Charles Fellows de stad in 1840 ontdekte waren de graven kleurrijk rood, geel en blauw geschilderd. De hele rotswand moet ooit een felle kleurenpracht zijn geweest.
Romeinse opgravingen
De bewaard gebleven resten van Myra zijn Romeins. Bijzonder zijn het amfitheater en de vele stenen maskers. De Romeinen veroverden de stad op de Grieken. In de Romeinse tijd lag Myra aan zee en was het de haven waar Paulus rond 60 na Christus van schip wisselde op weg naar Rome.
Kerk van Sint Nicolaas in Demre
Net als de rest van het Romeinse rijk werd Myra christelijk en rond het jaar 300 werd Sint-Nicolaas bisschop van Myra. Hij is beroemd om zijn wonderen en bekend om zijn vriendelijkheid. Later werd hij de patroonheilige van Griekenland en Rusland, maar ook van kinderen, zeelieden, kooplieden, geleerden, mensen die ten onrechte gevangen zaten en reizigers.
In het centrum van Demre wippen we nog even aan bij de (huidige) kerk van Sint Nicolaas. Deze is een bedevaartsoord voor orthodoxe christenen. Wij bekijken de kerk alleen even door het hek. Na € 13 pp voor de opgravingssite vinden we € 17 voor de kerk en het bijbehorende museum wat te veel van het goede.
Waardeer je dit bericht? Als je wilt, kun je me bedanken met een kop koffie of door iets te kopen via een advertentie op dit reisblog. Dat kost jou niets extra’s en ik krijg een kleine commissie, die mij helpt om deze website kan onderhouden.
This entry was posted in Azië