Sevilla is één openluchtmuseum. Waar je ook loopt in de oude stad; je blijft je verwonderen over de prachtige gebouwen.De belangrijkste bezienswaardigheden van Sevilla hebben we in 2016 al bezocht*. Daarom slaan we die deze keer over (plus de lange rijen).
Camping Villsom
De uitvalsbasis voor ons stadsboek aan Sevilla is camping Villsom in Dos Hermanas. Dat is de dichtstbijzijnde camping. Er zijn wel camperplaatsen in en vlakbij de stad, maar wij worden niet enthousiast van de reviews.
Met de bus naar Sevilla
Het liefst fietsen we vanaf Dos Hermanas naar Sevilla, want het is maar 15 km. Maar er is geen goede fietsroute, daarom kiezen we voor de bus. Met lijn 132 ben je vanaf Villsom in ongeveer 40 minuten in Sevilla. De halte is vlákbij de ingang van de camping (zelfs een stuk dichterbij dan in 2016) en de bus rijdt regelmatig. Het eindpunt is Plaza de España, één van de mooiste plekken van de stad. Wij blijven deze keer 4 dagen in Sevilla.
Barrio Santa Cruz
Dag 1: Vanaf de bushalte wandelen we in 10 minuten naar het historisch centrum. De oude Joodse barrio (=wijk) Santa Cruz ligt tegen de belangrijkste bezienswaardigheden van Sevilla en er lopen veel toeristen rond, maar toch heeft het iets verstilds. Wij dwalen er heerlijk rond, terwijl we genieten van de mooie huizen en patio’s.
Wandeling langs de rivier en door Triana
Dag 2: Vanaf Plaza de España maken we een mooie, lange wandeling, die we met behulp van ons plattegrondje uitstippelen. Weg van de drukte, maar mét zicht op bijzondere gebouwen. Nadat we ons opnieuw verwonderd hebben over het prachtige gebouw op de Plaza de España (Sevilla, deel 1) en het toeristengekrioel ervoor lopen we door het Parque de María Luisa (direct achter de Plaza de España) en dan helemaal langs de rivier de Guadalquivir. Tot aan de oude Puente (=brug) Triana Isabel II. Daar steken we over naar de traditionele, voormalige volkswijk Triana. We lopen de wijk door en steken via de Puente de San Telmo de rivier weer over. Dan wandelen we rechtstreeks terug naar de bushalte bij Plaza de España.
Rondvaart over de rivier Guadalquivir
Onderweg langs de rivier besluiten we spontaan een rondvaart te maken. Deze duurt een uur en kost € 5,00 pp. Een ontspannen afwisseling van het wandelen. We krijgen uitleg in het Spaans, Frans en Engels over wat er te zien is op de oevers en over de verschillende bruggen. En we horen dat de naam ‘Guadalquivir’ uit de Moorse tijd stamt en Arabisch is voor ‘Rio Grande’ oftewel ‘Grote rivier’. We stappen een stukje voor het Maritiem Museum Toro del Oro op (gerekend vanaf Park María Luisa); bij de Puente de San Telmo. De rondvaartboten even verderop zijn veel groter, dus volgens ons minder leuk.
De wereld is een dorp
Dag 3: Wim blijft op de camping om lekker te lezen en de was te doen. Hij kletst een tijd met de jongen die in een tentje achter ons staat. Het blijkt een ex-leerling van hem te zijn. Hij trekt al maanden door Spanje en wil de winter in Sevilla doorbrengen. De wereld is een dorp…
Ik neem de bus naar Sevilla en wandel naar Caótica. Dat is een café annex boekwinkel annex culturele broedplaats. Ik heb op internet gelezen dat je daar lekker kunt werken. Klopt helemaal; rustige sfeer, goede muziek, heerlijke koffie. Ik voel me een echte digital nomad, ‘living my dream’ ;-).
Ik raak aan de praat met een Australische, die tegenover mij zit te werken. Vanwege haar mans werk woont zij in Sevilla. Als ze hoort dat wij naar Australië gaan, krijg ik gelijk haar gegevens: “Neem gerust contact op als je in de buurt van mijn woonplaats bent; als local kan ik je goede tips geven.” De wereld is een dorp…
Macarena
Dag 4: Onze laatste dag voor we weer naar huis trekken… Nog een (voorlopig) laatste keer met de bus naar Sevilla. We wandelen van de bushalte in ruim een half uur naar de wijk (of eigenlijk het district) Macarena. Er zijn hier net zulke mooie huizen en kerken, en net zulke leuke barretjes en restaurantjes als in hartje stadscentrum, maar veel minder toeristen. Een prima alternatief dus, als je de drukte wilt mijden! Of als je, zoals wij, iets meer van Sevilla wilt zien. Je vindt in Macarena zelfs de oudste bar van Sevilla: El Rinconcillo.
Ons eerdere bezoek aan Sevilla
*In mijn verslag over ons eerdere bezoek aan Sevilla schrijf ik dat het zo’n rustige stad is. Dat kan ik niet meer zeggen; er lopen nu hórdes toeristen. Dat zorgt zo nu en dan voor opstoppingen in smalle steegjes, maar verder hebben wij er geen last van. Er is ruimte genoeg voor iedereen.
Wel zijn we – gezien de enórme rijen – heel blij dat we Real Alcázar en de kathedraal al bezocht hebben. We vragen ons af of de enorme drukte misschien aan de Game of Thrones-gekte ligt en de campingmedewerker bevestigt dat. “Sinds 3 jaar is het ineens veel en veel drukker in Sevilla. In april, rond Pasen, kun je je zelfs bijna niet bewegen in de stad.”
Skip the line – online tickets Real Alcázar en kathedraal
Je kunt de wachtrij overslaan door de tickets voor het Real Alcázar en de kathedraal online te kopen (links hieronder). Doe dit voor het Real Alcázar minimaal een dag of 5 van tevoren, anders vis je achter het net! Bij de kathedraal kun je 1 of 2 dagen van tevoren nog wel online tickets krijgen. Je hoeft de kaartjes niet te printen; je kunt ze op je mobiel laten zien.
Toen wij in 2015 voor het eerst in Andalusië waren, wisten wij niet dat je kaarten voor het Alhambra in Granada máánden van tevoren online moet bestellen. We konden ze toen tot ons geluk bij de camping in Granada kopen. Gewoon voor de volgende dag zelfs. Ook hotels in Granada bieden deze service. Al geldt natuurlijk: op = op. “Hier in Sevilla kan dat niet”, vertelt de medewerker van onze camping, als ik hem daarnaar vraag. “Maar zet maar in je blog dat medewerkers van campings en hotels heel graag hun gasten helpen. Wij geven betrouwbare (!) informatie en helpen met alle liefde bij het online bestellen van tickets.”
Nog een tip van de campingmedewerker (die ik zelf ook al bedacht had): “Bestel je online tickets via de officiële websites van Real Alcázar en de kathedraal. Dan weet je zeker dat je niet te veel betaalt. Andere websites kunnen een marge rekenen.”
En hij heeft nog een waarschuwing voor als je tóch in de rij gaat staan. (Hij krijgt steeds meer plezier in ons gesprek.) “Langs de rij wachtenden lopen echte parasieten. Zij bieden kaartjes aan, zodat je direct naar binnen kunt. Ze spreken vooral ouderen aan. Het is een eigen keuze om erop in te gaan, maar weet dat je véél meer betaalt dan de eigenlijke ticketprijs. En al héél véél meer dan het gereduceerde tarief voor 65-plussers.”
In Parijs is de situatie trouwens heel anders. Daar hoeven ouderen en gehandicapten bij musea niet in de rij te staan. Museummedewerkers lopen langs de wachtrij, pikken hen eruit en laten hen direct doorlopen naar het kaartjesloket. Het is niet makkelijk om een savvy reiziger te zijn…
