Torre del Mar is een oud vissersdorpje dat uitgegroeid is tot toeristenoord. Het is een vriendelijke stad met mooie appartementengebouwen, gezellige winkelstraten en een ouder stadsdeel met smalle straatjes. Zelfs een aantal historische bezienswaardigheden. En vooral ook: een prachtig aangelegde boulevard langs het strand, met aangrenzend fietspad.
Torre del Mar is een eventuele stop in mijn voorstel voor een campertrip door Andalusië.
Dit is een geüpdatete versie van mijn artikel uit 2021.
Inhoudsopgave
Strand en boulevard van Torre del Mar
Langs het strand van Torre del Mar gebeurt het. Flaneren over de boulevard of kuieren door het parkje ernaast. Een stevige strandwandeling of aan je conditie werken op de fitnessapparaten die her en der op het strand en in het parkje staan. Of een fietstochtje over het mooi aangelegde fietspad langs de wandelpromenade.
En natuurlijk wat drinken en eten in één van de vele café’s, restaurants (op en achter de boulevard) en strandtenten.
Strandtenten: chiringuito’s en loungebars
Veel van de strandtenten zijn chiringuito’s. Andere zijn meer strandloungebars, met een terrasje en strand- en/of loungebedden.
Chiringuito’s vind je aan de hele Spaanse kust. Het zijn strandtentjes met vaak een ingang aan de boulevard en aan het strand. Je kunt er terecht voor een kopje koffie, een drankje en tapas, of een eenvoudige maaltijd. Bij de meeste ligt een tot bbq omgebouwd vissersbootje, waarop de kok lange spiesen met visjes of zeevruchten roostert. In het herfst-/winterseizoen zijn veel chiringuito’s gesloten, maar aan de Costa del Sol gelukkig lang niet allemaal. Vanwege het zachte klimaat is hier het hele jaar door genoeg klandizie.
Leuk weetje: de naam chiringuito komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. Boeren maakten een mengsel van koffie en suikerriet, dat chiringo heette. De kraampjes waar ze de drank verkochten, gingen chiringuito’s heten.
Nog een leuk weetje: het wereldberoemde restaurant El Bulli begon ooit als chiringuito (in Roses).
[Lees verder onder de foto’s]
Strand voor iedere doelgroep
Het strand van Torre del Mar is bijna 4 kilometer lang en er is voor diverse doelgroepen een eigen deel. Als je vanaf de blauwwitte vuurtoren richting Almayate wandelt, kom je na de laatste strandtent van Torre del Mar eerst op een speciaal hondenstrand en daarna op het naaktstrand Playa Naturiste Almayate. Dat laatste strand hoort bij het volgende dorpje: Almayate. Achter het naaktstrand is ‘onze’ naturistencamping Almanat (lees mijn blogbericht).
Als je vanaf de vuurtoren de andere kant opgaat, kom je bij het seniorenstrand. Het enige in Europa! Er is een pergola die schaduw geeft en er staan fitnessapparaten voor de nodige beweging. Maar de meeste senioren houden zichzelf fit door in stevig (of minder stevig) tempo over het strand of de boulevard te lopen. Vlak bij het seniorenstrand is ook een speciaal kinderstrand, met glijbanen, wipwappen en schommels.
Veel stranddouches hebben grappige vormen, zoals een mannetje in de vorm van de blauwwitte vuurtoren, een dolfijn, en deze uitvergrote teenslipper:
Bezienswaardigheden van Torre del Mar
Torre del Mar is dus vooral aantrekkelijk vanwege het strand en de prachtig aangelegde boulevard. Maar de rest van de stad is ook de moeite waard. Hieronder geef ik je een overzicht van de bezienswaardigheden van Torre del Mar. Het fijne is, dat je vanzelf ook een goede indruk van de hele stad krijgt, als je op zoek gaat naar deze bezienswaardigheden.
Geen bezienswaardigheid, maar wel een attractie om te noemen, is het waterpark Aquavelis Torre del Mar (open in de zomermaanden). Je kunt je tickets online via hun eigen website bestellen of via Tiqets:
Station van Torre del Mar
Eind 1908 reed er voor het eerst een trein het toen pasgebouwde station binnen. Het station was een tussenstop aan de nieuwe spoorlijn van Málaga naar Vélez-Málaga. In 1968 werd deze opgeheven. Van 2006 tot 2012 reed er nog even een tram op hetzelfde traject; de tramrails liggen er nog. Maar tegenwoordig rijden er alleen nog bussen tussen Málaga en Vélez Malaga. Je buskaartje koop je in het oude stationsgebouwtje.
Je vindt het station via Google Maps door op Estación de Autobuses de Torre del Mar te zoeken.
Vanaf Torre del Mar kun je leuke fietstochtjes maken naar o.a.:
- Vélez-Málaga
- Benamocarra
- Algarrobo Pueblo en
- Torrox Costa
En met de lijnbus of eigen (huur)auto zijn Málaga en Nerja leuke uitstapjes.
Casa de la Viña
Casa de la Viña, (= Huis van de wijngaard) is halverwege de 19e eeuw gebouwd en helaas totaal vervallen. De gemeente heeft het huis in 2016 een beetje opgeknapt, maar kan verder weinig actie ondernemen, omdat het particulier eigendom is. Ondertussen is het er alleen maar nog slechter aan toe. Hopelijk wordt het ooit echt gerestaureerd, want het is één van de laatste gebouwen in Torre del Mar uit die tijd.
Je vindt het gebouw op Google Maps door Casa de la Viña, Torre del Mar te zoeken.
Club Náutico de Torre del Mar
Halverwege het strand staat het bijzondere gebouw van de nautische club van Torre del Mar. Het ontwerp is van architect Francisco Estrada Romero en beïnvloed door de organische stijl van Frank Lloyd Wright. Het is gebouwd in 1967 en onlangs gerestaureerd. Sinds 2006 staat het op de lijst van Andalusisch historisch erfgoed als een voorbeeld van moderne architectuur uit de 2e helft van de 20ste eeuw.
Opvallend is het glazen torentje in de vorm van een omgekeerde kegel op het dak; hier houdt de jury de boel in de gaten tijdens zeilwedstrijden. Je ziet het gebouw vanzelf als je langs de boulevard fietst of wandelt.
Of zoek via Google Maps op Club Náutico de Torre del Mar.
Het oude fort van Torre del Mar
In het oude centrum van Torre del Mar staat een monument met de plattegrond van het fort dat daar ooit stond. Het ronde gebouw er achter is het enige wat nog over is van het fort. Dat is nu onderdeel van een huizenblok. Het was een bastion van waaruit ze de kust in de gaten hielden en de boten beschermden, die aanmeerden in de natuurlijke haven van Torre del Mar. Het stond ooit pal aan de kust, maar in de loop van de tijd kwam het fort verder van de zee af door het aanslibben van grond.
Torre del Mar dankt zijn naam aan de toren van het fort. In het musem Casa de Cervantes in Vélez-Málaga zag ik een tekening van Vélez Málaga en Torre del Mar uit de 17e eeuw, met het fort.
Het monument vind je door via Google Maps te zoeken op: Restos del Castillo de Torre del Mar, Torre del Mar.
Kapel van Nostra Signora del Carmen de Torre del Mar
Heel verrassend is de kleine kapel gewijd aan de maagd Carmen, beschermheilige van vissers en zeelieden. Het kapelletje is namelijk ingebouwd op de begane grond van een flatgebouw.
Je vindt deze kleine straatkapel door op Google Maps te zoeken naar Capilla y Casa Hermandad ntra. sra. del Carmen de Torre del Mar.
Ingang van de Hermitage van las Angustias
In de 2e helft van de 18e eeuw bouwde Pedro González het klooster van las Angustias. Het klooster verdween eind 19e eeuw en op die plek werden huizen gebouwd. Het enige wat er nog over is, is de ingang die nog niet zo lang geleden ontdekt werd. De poort is nu de ingang van een klein appartementengebouw.
Je vindt de ingang door op Google Maps te zoeken naar Portada Ermita, Torre del Mar.
De suikerfabriek van Torre del Mar (La Azucarera)
Rond 1796 begon de suikerproductie in Torre del Mar. In 1846 liet socioloog, econoom, botanicus, schrijver en politicus Ramón de la Sagra de suikerfabriek bouwen. In Cubaanse industriële stijl. De suiker werd geraffineerd met stoommachines. Vanwege financieringsproblemen verkocht de La Sagra de fabriek aan Juan Nepomuceno Enríquez (een lokale politicus). In 1852 nam de familie Larios de suikerfabriek over en runde deze 134 jaar. De familie had grote economische en politieke macht in de streek.
De suikerfabriek is heel belangrijk geweest voor de sociaal-economische ontwikkeling van Torre del Mar. Vanaf 1988 nam de suikerrietproductie drastisch af en in 1991 sloot de fabriek. In 1993 is de suikerfabriek gerestaureerd en deze heeft nu een culturele functie.
Je vindt de suikerfabriek door via Google Maps te zoeken op Chimenea Azucarera Torre del Mar (dat is de schoorsteen op het plein voor de fabriek).
Casa Larios
Casa Larios (= Huis van Larios) dateert uit 1888 en maakt deel uit van het suikerfabriekcomplex. De kantoren van het personeel en de woning van de fabrieksingenieur waren er gevestigd. De bouwstijl is kenmerkend voor het einde van de 19e eeuw. Op de gevel hangt een mooi tegeltableau. Tegenwoordig is het Huis van Larios het gemeentehuis van Torre del Mar.
Je vindt het Huis van Larios door op Google Maps te zoeken naar Tenencia de Alcaldía Torre del Mar.
Hogar Virgen de la Victoria
Het Hogar Virgen de la Victoria (= Huis van de Maagd van la Victoria) is rond 1907 gebouwd door de familie Larios van de suikerfabriek. Het gebouw heette eerst Gebouw van Ave Maria en was gewijd aan liefdadigheid. Tegenwoordig is het een school. Jammer genoeg kun je daarom niet binnenkijken. Hogar Virgen de la Victoria is eigendom van de gemeente en het plan is (of was, want ik las het in een oud, digitaal krantenartikel) om het op te knappen en een andere bestemming te geven.
De bouwstijl lijkt op die van de ziekenhuizen van rond de vorige eeuwwisseling in deze omgeving. Het gebouw bestaat uit een hoofdgedeelte met een patio en een kapel, en daarachter 6 paviljoens, die door een gang met elkaar verbonden zijn.
Je vindt het op Google Maps door te zoeken op: Centro de Menores Virgen De La Victoria, Torre del Mar.
Villa Mercedes
Villa Mercedes is een práchtig woonhuis. Het staat halverwege de wandelpromenade Paseo Larios. Het is gebouwd in 1931/’32. Het is sinds die tijd het zomer- en weekendverblijf van één en dezelfde familie. Vroeger stonden er meer van dit soort huizen in dezelfde straat, maar het is nu nog het enige. Gelukkig heeft de familie het goed onderhouden. Op het eerste gezicht in ieder geval. Volgens de achterkleinzoon van de eerste bewoners, die architect is, zou het eigenlijk ingrijpend gerestaureerd moeten worden.
Je vindt de villa door op Google Maps Villa Mercedes, Torre del Mar in te typen.
Paseo Larios
De wandelpromenade Paseo Larios loopt vanaf het strand haaks de stad in en is een bezienswaardigheid op zich. Mooie gebouwen aan beide kanten, en over de hele lengte van de promenade in het midden een strook met goed onderhouden bomen en varens, en een lange bank daar helemaal omheen. De strook wordt onderbroken door een fontein.
Parochiekerk van San Andrés
De ingang zat op slot, dus ik heb de binnenkant (die sober is) niet kunnen bekijken, maar de moderne gevel van de parochiekerk van San Andrés (de heilige apostel Andreas) is bijzonder genoeg om een kijkje te gaan nemen. De kerk staat aan het eind van de Paseo Lario (vanaf het strand gerekend). Vanaf Villa Mercedes wandel je er in een minuutje naar toe.
De kerk is relatief nieuw; hij werd in 1975 gebouwd omdat de bevolking van de stad sterk groeide en de oude kerk daardoor te klein werd.
Toeristenbureau Torre del Mar
Het toeristenbureau is in een herenhuis uit de 19e eeuw. Het gebouw heette oorspronkelijk Casa de Las Palmeras, vanwege de 2 palmbomen in de voortuin. Het is gebouwd in koloniale stijl. Net als Villa Mercedes was Casa de las Palmeras een weekend- en zomerverblijf van welgestelde mensen. Het gebouw was in verval tot de gemeente het kocht en restaureerde.
De vuurtorens van Torre del Mar
In 1930 bouwden ze in Torre del Mar een nieuwe vuurtoren (de oude was verwoest). Maar in de jaren ’50 kwam het toerisme op en de toren werd ingesloten tussen veel hogere appartementengebouwen. Bovendien was de kustlijn een stuk opgeschoven door het aanslibben van grond. Het licht was dus niet meer zichtbaar voor passerende schepen. Daarom bouwden ze precies zo’n zelfde vuurtoren, vlak aan de kust. Maar de nieuwe toren bleek eigenlijk al direct na de bouw niet hoog genoeg. Daarom bouwden ze na een paar jaar opnieuw een nieuwe vuurtoren. Pal naast de oude nieuwe vuurtoren.
Ze hebben in Torre del Mar dus een beetje pech met hun vuurtorens, maar ze zijn alledrie mooi gerestaureerd. En de nieuwste toren is nu het icoon van het stadje, zeker sinds hij zulke mooie blauwe strepen gekregen heeft (hij was eerst helemaal wit). Vergeet niet een blik door het raam van de kleine gebouwtjes naast de 2 oude vuurtorens te werpen. Daar stonden de generatoren en in beide gebouwtjes is nu een hele kleine maritieme tentoonstelling ingericht.
Openbare kunst
In het parkje langs de Paseo Marítimo (de boulevard langs het strand) en op de Paseo Larios, maar ook in de rest van de stad zie je veel beelden en sculpturen. Ik geef geen precieze aanwijzingen, daarvoor zijn het er te veel; je loopt ze vanzelf tegen ’t lijf. Hier wel een overzicht van de beelden/sculpturen in Torre del Mar en Vélez-Málaga. En hieronder een paar van mijn foto’s:
Georganiseerde dagtrip naar Caminito del Rey
Vanuit Torre del Mar kun je een dagtrip boeken naar de beroemde Caminito del Rey-loopbrug die 100 meter hoog in de Gaitanes-kloof hangt. Boek ruim op tijd, want de beschikbaarheid is beperkt. (Mij is het tot nu toe niet gelukt.
Geschiedenis van Torre del Mar in het kort
Fort Torre del Mar
Op de plek van het huidige centrum van Torre del Mar bouwden de Moorse overheersers in de 10e of 11e eeuw een verdedigings/uitkijktoren: de Alcazaba-toren. In 1487 namen katholieke vorsten de toren in en doopten hem ‘Torre del Mar’ (= toren van de zee). Daar heeft het stadje dus zijn naam aan te danken. In de eeuwen erna werd de toren gemoderniseerd en uitgebreid tot echt fort.
Slag bij Vélez-Málaga
In 1704 was er een bloedige zeeslag voor de kust van Torre del Mar: de Slag bij Vélez-Málaga. Vlak nadat de Britten even verderop Gibraltar veroverd hadden. De Slag bij Vélez-Málaga was de grootste slag in de Spaanse Successieoorlog. In deze oorlog, die duurde van 1701 tot 1730, vochten (onder andere) de Nederlanders en Engelsen samen tegen de Fransen en Spanjaarden om Frans/Spaanse overheersing te voorkomen (wat uiteindelijk lukte). Er vielen bij de zeeslag aan beide kanten 2000 tot 3000(!) slachtoffers, maar er was geen duidelijke winnaar.
Landbouw, visserij en handel
In de 18e eeuw ontwikkelde Torre del Mar zich van kleine nederzetting tot echt stadje. De inwoners werkten in de landbouw, visserij en handel. De handel vond plaats in de baai. De gemeente wilde graag een echte haven, maar had daar geen geld voor. En bovendien werkte Málaga (dat ligt 30 km ten westen van Vélez Malaga/Torre del Mar) tegen, want zij waren bang voor concurrentie. Toch exporteerde Torre del Mar het grootste deel van zijn landbouwproducten (wijnen, rozijnen, olie, amandelen, gedroogde vijgen, citrusvruchten enz.) naar de belangrijkste havens in het noorden van Europa.
Suikerindustrie
Vanaf het eind van de 18e eeuw werd de suikerindustrie belangrijk voor de economie van Torre del Mar.
(Massa)toerisme
In het begin van de 20e eeuw begon het toerisme in het stadje op te komen. Eerst heel kleinschalig met een paar kuuroorden voor de elite. En vanaf de 50’er jaren op grote schaal. Vanaf die tijd drijft de economie van Torre del Mar op het toerisme.
Meer informatie over wat er te doen en te zien is, vind je op torredelmaronline.com.
Bekijk ook deze mooie promotievideo:
Met de camper overnachten
Wij staan graag met de camper op naturistencamping Alamanat in aangrenzende Almayate Bajo. Er zijn ook meerdere camperplaatsen in Almayate en campings en camperplaatsen in Torre del Mar.
Waardeer je dit uitgebreide artikel over Torre del Mar? Je kunt me bedanken met een virtueel kopje koffie (jouw bijdrage helpt mij om deze website in de lucht te houden).
This entry was posted in Europa
Leuk. Dank je wel voor alle informatie over Torre del Mar. Ik denk er over om dit jaar in oktober en november hier te verblijven. Het enige wat ik nog graag zou willen weten of er ook veel winkelstraatjes/straten zijn?!
Het is niet een heel grote stad, dus het heeft ook geen heel groot centrum. Maar er zijn zeker wel een aantal gezellige winkelstraten.