De vrouw met de lange, golvende jurk. Iedere toerist die de oude stad van Olhão in de oostelijke Algarve bezoekt, kent dat beeld. Het staat op het plein bij de overdekte markt en is niet te missen. Toen wij door Olhão struinden, ontdekten we toevallig dat het beeld onderdeel is van een korte wandelroute langs 5 moderne kunstwerken: de Caminho das Lendas, oftewel het Pad van de Legendes. Lees meer over deze kunstroute in Olhão.
Inhoudsopgave
De kunstroute in Olhão leid je door smalle steegjes en verborgen pleintjes
De kunstroute in Olhão start bij de Rua da Fábrica en eindigt bij Largo do João da Carma, en is maar 300 meter lang. Je loopt door smalle steegjes en over verborgen pleintjes in de oude stad, die je anders waarschijnlijk nooit ontdekt zou hebben. Op die pleintjes – het één idyllischer dan het andere – staan de 5 kunstwerken.
Dwalen
De kans is trouwens groot, dat je veel meer dan 300 meter loopt. Want al hangen er bordjes met pijlen aan de muren, je slaat gemakkelijk een verkeerde hoek om. Niet erg, want zo zie je alleen maar meer van de oude stad! En als je de kunstroute in Olhão gelopen hebt, durf je het vast ook aan om een volgende keer gewoon op goed geluk door de steegjes van het stadje te dwalen. [Lees verder onder de foto’s]
Kunstroute in Olhão – geïnspireerd door plaatselijke legendes
Bij elk kunstwerk staat een informatiepaneel met de plaatselijke legende waar het op gebaseerd is. In het Portugees en in het Engels. Ik heb ze – met hulp van Google Translate – in het Nederlands vertaald. Achter de naam van de legende staat tussen haakjes de naam van het plein waar ze staan. Ik vond op internet diverse versies van de verhalen. Zo hoort dat natuurlijk ook bij legendes en mythes. Maar mijn versies kunnen dus andere zijn dan die je op de informatiepanelen leest.
De legende van Marim (Largo de Fabrica Velha)
In Marim stond een prachtig en luxueus paleis, waar een rijke Moor woonde met zijn mooie dochter, Alina. Abdala, een troubadour, was verliefd op Alina en zong elke avond voor haar slaapkamerraam. De vader van Alina was hier niet blij mee. Hij verzon een list en vertelde Abdala dat als hij de bron van een nabijgelegen rivier in één nacht naar het paleis kon brengen, hij met zijn dochter zou mogen trouwen. Maar de bron was 160 kilometer verderop. De taak was dus onmogelijk.
De volgende nacht kwam Abdala niet, maar bij zonsopgang hoorde Alina een luit. Het was Abdala! Hij had de bron van de rivier naar het huis gebracht. Alina’s vader was woedend en gooide zijn dochter uit het raam … waar Abdala haar ving. En samen vertrokken ze stroomafwaarts.
De legende van Floripes (Praca Patrao Joaquim Lopes)
In een huis naast een windmolen in de buurt van de wijk Levante woonde een oude man die Ze heette. Ze hield wel van een drankje en als hij met zijn vrienden dronk, praatte hij vaak over een mooie Moorse dame. Hij vertelde dat zij ’s nachts naar hem toe kwam en tot het ochtendgloren bij hem bleef, om genoegens te bieden die alleen een dame kan geven.
Zijn vrienden geloofden hem niet, dus wedde Ze met het jongste lid van de groep, Juliao, dat hij het verhaal kon komen checken. En als het waar was, zou hij Juliao zijn land geven.
Juliao stemde toe en kwam om middernacht naar Ze’s huis. Hij had het wachten al bijna opgegeven toen er een mooie Moorse dame verscheen. Ze vertelde hem dat ze onder een betovering verkeerde die alleen verbroken kon worden als iemand haar naar de zee zou brengen en haar in haar arm zou steken, dicht bij haar hart.
Juliao wees haar echter af, omdat hij van Aninhas hield en op het punt stond met haar te trouwen. Toen hij thuiskwam, was Ze bij Aninhas, die in tranen was. Toen Juliao zich naar Ze omdraaide om met hem te praten, was deze ineens verdwenen.
Er wordt gezegd dat Floripes, de Moorse Dame, hem meenam naar Noord-Afrika, omdat hij de enige was die echt van haar hield.
Een andere versie van de legende is dat Floripes af en toe te zien was op de daken van de huizen van Olhão, met een lamp in haar handen. De mooie jonge vrouw verleidde mannen en daagde hen uit om de ria over te steken . De man die hierin slaagde, zou haar hart en het koninkrijk van haar vader bezitten. Degenen die faalden, verdronken in de ria. (De ria is de strook water tussen de kust bij Olhão en de eilanden die ervoor liggen.)
Op de website Portugalportal staat een uitgebreidere versie van De legende van Floripes uit Olhão.
De legende van de betoverde Moorse jongen (Largo do Gaibeu)
Manuel Caleça, een visser, vertelde dat hij op een dag, toen hij nog jong was, met zijn vrienden aan het spelen was, toen er plotseling een onbekend kind verscheen, dat mee wilde spelen. Dat mocht, maar de kinderen beseften al snel dat de jongen niet zo goed was in het spel.
De jongen stelde voor dat Manuel en hij ergens anders zouden gaan spelen en Manuel stemde daarmee in. Toen ze op de plek aankwamen, werd er op mysterieuze wijze een luik geopend dat naar een paleis vol rijkdom leidde. Manuel werd bijna gek door de schatten die hij zag, dus de jongen sloot het luik snel en vertelde Manuel dat hij hem onmiddellijk terug naar zijn ouders zou brengen en voor altijd bij hem zou blijven. Maar niemand anders zou hem kunnen zien, omdat iemand hem betoverd had.
Volgens Manuel zag hij de betoverde kleine Moor niet meer vanaf de dag dat zijn moeder hem meenam naar de mis om te biechten en voor het eerst communie te doen.
De legende van de jongen met de grote ogen (Largo do Carolas)
Er wordt gezegd dat op donkere nachten in de wijk Barreta een huilende jongen met grote zwarte ogen aan de vissers verscheen, maar niets zei. De vissers hadden medelijden met hem en droegen hem daarom. Maar hoe verder ze liepen, hoe zwaarder hij werd. En uiteindelijk moesten ze hem op de grond laten liggen, terwijl hij nog steeds huilde… Op een gegeven moment verscheen hij niet meer en er wordt gezegd dat Moura Felipes (wie dat is?) hem meenam toen ze naar Noord-Afrika vertrok.
Dit kunstwerk is helemaal van roestvrij staal gemaakt. Het idee van de kunstenaar is, dat wie naar het beeld kijkt, zijn weerspiegelde beeld ziet. Het is volgens de legendes een slechte jongen; men dacht dat hij mensen had vermoord.
De legende van Arraúl (Largo Joao da Carma)
Arraúl was de zoon van de enige overlevende van Atlantis, de hoofdwacht van de Zuilen van Hercules (de antieke aanduiding van de Straat van Gibraltar). Op een dag sleurde een storm hem de zee in, waar hij werd opgeslokt door een walvis. Verbazingwekkend genoeg overleefde hij het en de walvis bracht hem aan land in Prainhas – waar Olhão tegenwoordig ligt.
Arraúl hield zoveel van de plaats dat hij besloot dat hij deze moest beschermen. Daarom legde hij de eilanden voor de kust aan, met aarde uit de bergen van Sao Miguel en Cabeca (in het achterland van Olhão).
Meer over Olhão
Ik schreef ook een artikel over de Streetart in Olhão.
Lees meer over Olhão en omgeving in het artikel op Portugal-vakantie.info: Olhão, Fuseta en Santa Luzia in Oost-Algarve.
This entry was posted in Europa