William Creek is een plaatsje aan de Oodnadatta Track met niet meer dan een hotel, een camping, een benzinepomp en een vliegveldje. Vanaf dat vliegveldje maken we vlucht over Kati Thanda-Lake Eyre.
We bezoeken William Creek tijdens onze Roadtrip door Zuid-Australië en de Outback (lees mijn blogartikel)
Inhoudsopgave
Laagseizoen-deals
We worden in William Creek Hotel hartelijk ontvangen door Rose. Zij beheert het hotel, de pub, de camping, de benzinepomp, geeft toeristische tips en zou ook zó in de sales kunnen. Vanwege het laagseizoen biedt zij ons namelijk voor een klein extra bedrag een upgrade van onze kamer en een mooie deal voor een scenic flight over Kati Thanda-Lake Eyre.
Voor de upgrade van krappe cabin naar luxe motelkamer heeft Rose niet veel overredingskracht nodig. Zeker niet als ze begint over de slangen op de camping. De vlucht over het meer sluit eigenlijk niet aan bij ons low-budget-reisconcept, maar we laten ons uiteindelijk toch verleiden. En hebben daar geen spijt van!
lees ook mijn bericht over de Oodnatta Track.
[Lees verder onder de foto’s]
Drie inwoners
William Creek heeft op dit moment 3 geregistreerde inwoners, vertelt Rose ons. Namelijk de eigenaar, één van de piloten en Rose zelf. ’s Winters – het hoogseizoen – is er daarnaast altijd een ploegje tijdelijke medewerkers. Vaak backpackers die spontaan blijven hangen.
Restaurant
Op advies van Paul, de eigenaar van het huisje dat we in Coober Pedy huurden, hebben we de avondmaaltijd in hotel William Creek gereserveerd, omdat er vaak maar weinig gasten zijn. Achteraf was dat niet nodig; je kunt altijd eten krijgen. Rose kookt rijst in de rijstkoker en we horen aan de piepjes dat ze ons geitenvlees uit de vriezer haalt en in de magnetron opwarmt. Het smaakt prima.
De porties zijn, zoals gewoonlijk in Australië, veel te groot voor ons. Rose denkt dat wij ons bord niet leeg-eten omdat we op tijd willen zijn voor onze vlucht. Ze rent ons zelfs achterna. We krijgen haar met veel moeite aan het verstand gepeuterd dat wij écht niet meer nodig hebben, omdat wij geen lichamelijke arbeid verrichten.
Rondvlucht over Kati Thanda-Lake Eyre
Direct na het avondeten neemt piloot Liam ons mee voor een vlucht over Kati Thanda-Lake Eyre. Als de zon zakt, is de thermiek het minst en het licht het mooist. Liam vertelt dat het hele gebied rond William Creek bij één Cattle Station (=veeboerderij) hoort: Anna Creek Station. De station is groter dan half Nederland! Het bedrijf startte als schapenboerderij, maar ze zijn naar koeien overgestapt, omdat ze te veel schapen aan dingo’s verloren. Weetje: al het (hormoonloze) rundvlees dat Coles (de Australische Albert Heyn) verkoopt, komt van Anna Creek Station.
Koeien drijven met het vliegtuig
Vanochtend is Liam nog aan het werk geweest voor de station. Met zijn vliegtuigje heeft hij een kudde koeien gedreven en een paar afgedwaalde koeien opgespoord. En vanmiddag heeft hij zijn baas Trevor, de eigenaar van William Creek Hotel en het vliegveld, naar een dichtbijgelegen, groter vliegveld gevlogen.
Grondwaterpeil daalt door uraniumwinning
De koeien grazen in woestijngebied, toch weten ze daar voldoende eten bij elkaar te scharrelen. Bijvoeren is niet nodig. Voldoende water is een steeds groter probleem. De voornaamste (letterlijke) bron is grondwater, dat voor menselijk consumptie ontzout wordt. Het grondwaterpeil daalt, en niet alleen vanwege de langdurige droogte. Liam vertelt dat een grote uraniummijn in snel tempo al het grondwater de grond uitpompt.
Zoutmeer
Het Eyre-meer staat leeg en is het grootste zoutmeer in Australië; heeft een oppervlakte van 9.500 km². Het vormt het laagste punt van het continent (15 meter onder de zeespiegel). Het is zelden helemaal gevuld, in 1984 voor de laatste keer. Toch bereikt bijna elk jaar wel wát water het meer en dan wemelt het er gelijk van de insecten, vissen en watervogels. En toeristen… De toevoer komt van rivieren, die zelf ook meestal droogstaan.
De naam Lake Eyre heeft het meer te danken aan Edward John Eyre, een Europeaan die het meer in 1840 voor het eerst zag. Pas sinds een paar jaar heet het officieel Kati Thanda-Lake Eyre op verzoek van de Aboriginals die er al duizenden jaren leven (Arabana en Dieri) en het Kati Thanda-Lake Eyr National Park nu mede beheren.
Kamperen op de oever van het Eyre-meer
Aan de oever van het meer is een camping. Totaal in de middle of nowhere en ’s zomers gesloten vanwege de extreme temperaturen.
