Om de Australische Outback te ervaren, rijden we een deel van de beroemde Oodnadatta track. De Oodnadatta Track is een onverharde weg tussen Marla en Marree, in de staat Zuid-Australië.
Onze rit is van William Creek naar Marree: 220 kilometer. Google Maps rekent hier 8 uur voor. Maar we weten inmiddels dat dat niet klopt. Over Coober Pedy – William Creek doen we 2,5 in plaats van de 6 uur volgens Google Maps. Daarom besluiten we de geplande nacht op camping Coward Springs te skippen en onze overnachting in Marree te vervroegen.
Kwaliteit van de weg
De weg is goed berijdbaar, maar we zijn blij met de tips van Paul, onze gastheer in Coober Pedy. Zijn belangrijkste advies slaan we trouwens in de wind. Dat is om een tweede reserveband mee te nemen, omdat de kans groot is dat je meerdere lekke banden rijdt. De stenen op de weg zijn namelijk super scherp. En als je na twee platte banden geen reservebanden meer hebt, kun je heel lang moeten wachten tot er een andere auto langskomt. Die moet dan in het volgende stadje een sleepwagen laten bellen. Al met al loop je het risico om wel 8 uur of langer vast te staan.
We besluiten het erop te wagen met één reserveband. We hebben vrijwel nieuwe banden, genoeg water bij ons, een tarp voor schaduw en het is niet erg heet. En we hebben een kamer in het hotel in Marree geboekt, dus we worden ergens verwacht. Maar we blijven dus wel heel bewust op de hoofdroute.
Paul legt uit dat stukken wegdek met kuilen en corrugated (ribbelige) stukken wegdek elkaar afwisselen. Bij de kuilen moet je rustig rijden en bij de stukken met ribbels juist snelheid maken. Dat advies werkt prima. Zeker omdat wij een 4WD hebben. Maar ook met een normale auto is deze route goed te doen. Er zijn zelfs mensen die de weg rijden met een caravan achter de auto.
Ik schreef aparte berichten over William Creek en Marree.
Het verhaal van de Oodnadatta Track
Droompad van de Aboriginals
Langs de Oodnadatta Track liggen natuurlijke waterbronnen. Daarom trokken de verschillende Aboriginal volken die in dit gebied leefden duizenden jaren langs deze Dreaming Track. Om elkaar te ontmoeten, en kennis en goederen uit te wisselen.
Route Europese ontdekkingsreizigers
Rond 1850 ontdekten ontdekkingsreizigers uit Europa de bronnen en zij gebruikten de route om naar goud en andere mineralen te zoeken, en naar mogelijkheden om een telegraaflijn te bouwen die communicatie tussen Europa met Australië makkelijker maakte. En vooral ook naar land dat geschikt was om schapen te laten grazen. Het huidige Anna Creek Cattle Station werd hier al in 1863 gevestigd. In 1872 werd de Overland Telegraph langs de route gebouwd; er zijn nog steeds resten van te zien.
Ghan Spoorlijn
Tussen 1884 en 1891 werd er een smalspoorlijn aangelegd. De stoomlocomotieven gebruikten het water uit de bronnen. Langs de weg zie je nog resten van spoorbruggen en oude tanks waarin het water ontzout werd. De spoorlijn kreeg de bijnaam ‘Ghan Railway‘, naar de Afghanen die met hun kamelen tot dan toe het bagagevervoer over de route verzorgden. Ze droegen ook het materiaal voor de telegraaflijn en voor de spoorlijn. En vanaf de aangelegde spoorlijn vervoerden zij de goederen vanaf het station verder het binnenland in. De laatste trein reed in 1980 en vanaf toen kreeg de onverharde weg de naam Oodnadatta Track en werd een toeristische attractie. Met dank aan Adam Plate, eigenaar van de Pink Roadhouse in Oodnadatta.
De spoorlijn is verlegd en loopt nu langs de Stuart Highway. Met de nieuwe Ghan kun je tegenwoordig een treinreis van Adelaide in het uiterste zuiden naar Darwin in het uiterste noorden van Australië maken. Ook een bijzondere toeristische attractie.
Bezienswaardigheden langs de Oodnadatta Track
Je hoeft je onderweg op de Oodnadatta Track niet te vervelen. Het landschap is redelijk afwisselend en er zijn genoeg ‘bezienswaardigheden’. (Iets wordt al snel een bezienswaardigheid in de uitgestrekte Outback.) Met hulp van Rose van William Creek Hotel kiezen we er een paar uit, die aan of vlakbij de weg liggen. Omdat er nu heel weinig toeristen zijn, willen we op de hoofdroute blijven.
Coward Springs
We zijn al om 11:00 uur bij Coward Springs en het is maar goed dat we deze overnachtingsplek geskipt hebben. Het zou geen pretje zijn geweest om er de hele dag door te brengen. Het is er heet, en het stikt er van de vliegen en de muggen. Toch is het heel leuk om er even een kijkje te nemen. En ’s winters lijkt me de camping een echte aanrader.
Wetland en natuurlijke spa
Achter het kampeerterrein ligt een wetland (vandaar de muggen). Dit is ontstaan door menselijk toedoen. In 1887 werd er naar grondwater geboord ter voorbereiding van de aanleg van de spoorweg. Maar het metalen omhulsel van de boor verroeste door het zoute grondwater. Miljoenen liters water stroomden over de droge vlakte. Er ontstond een enorme vijver. Het werd een populaire badplaats voor de lokale bevolking, treinpersoneel en reizigers. In 1993 verving de overheid de boor en en werd de toevoer van het grondwater gereguleerd. Het wetland bleef bestaan, maar is nu wel veel kleiner geworden.
In een deel van de vijver is een natuurlijke spa voor de campinggasten en dagjesmensen gebouwd. Het grondwater stroomt door het bubbelbad het wetland in.
De Bubbler en Blanche Cup
De Bubbler en Blanche Cup (Wabma Kadarbu) zijn 2 mound springs. Dat zijn natuurlijke waterbronnen met een heuvel eromheen. Die heuvels zijn gevormd door afzettingen van opgeloste mineralen. Ze liggen een paar kilometer van de doorgaande route. Wij willen ze bekijken, maar draaien al snel om. Het wegdek is zo ribbelig (corrugated) dat de auto uit elkaar lijkt te rammelen. En we mogen hier maar 40 km per uur rijden, dus extra snelheid maken om de ribbels niet te voelen, kan niet…
Margaret Siding
Er ging regelmatig wat stuk aan de spoorlijn in dit gebied (vooral door overstromingen), daarom woonde in dit huis permanent een ploeg die reparaties kon verrichten.
Mutonia Sculpture Park
De Londense artiest Robin Cooke – oprichter van de Mutoid Waste Company – emigreerde naar Australië en maakte van schroot sculpturen. Mutonia Sculpture Park ligt direct aan de Oodnadatta Track bij Alberrie Creek.
Interview met Robin Cook over het park
Video met Robin Cook over het park
[Bekijk de foto’s / einde tekst]
