Toen ik begon met werken, was 65 nog de AOW-leeftijd en het was heel gewoon om rond je 58ste met vervoegd pensioen (VUT) te gaan. Met spaarloon- en lijfrenteregelingen zorgde je voor voldoende inkomen. Mijn man Wim en ik hadden dan ook – net als veel van onze generatiegenoten – de optimistische verwachting dat wij rond ons 60ste levensjaar zouden stoppen met werken. Onze droom was om dan veel en lang te gaan reizen.
Helaas werd de VUT (‘vervroegde uittreding’) afgeschaft en de AOW-datum naar achteren opgeschoven, en bleken de spaarloon- en lijfrenteregelingen bijzonder weinig op te leveren.
Locatie-onafhankelijk freelancer
Maar de droom om meer te gaan reizen bleef. Daarom sloegen we aan het rekenen. En de uitkomst zag er – heel kort samengevat – zo uit:
In 2018 zijn wij naar een kleiner en goedkoper huis verhuisd. De woningmarkt was ons gunstig gezind; waardoor we onze oude woning met een flinke overwaarde konden verkopen. Hierdoor hebben we nu een prettig lage maandlast en we hebben flink kunnen sparen. Bovendien verhuren we een kamer in ons huis. De huurder mag het hele huis gebruiken, maar in geval van nood kunnen we dus altijd terug naar huis.
Wim is per augustus 2019 met vervroegd pensioen gegaan. Op z’n 63ste. Ik ben 5,5 jaar jonger dan hij, dus voorlopig nog niet aan mijn pensioen toe.
Ik heb ontslag genomen en ben nu locatie-onafhankelijk freelancer (digital nomad). Ik heb ruim 12 jaar als communicatiemedewerker in vaste dienst gewerkt en heb veel ervaring opgedaan in o.a. het beheren van websites en socialmediakanalen, en het schrijven, herschrijven en redigeren van allerlei soorten teksten. Allemaal zaken die ik ontzettend leuk vind en ook online en op afstand kan doen.
