Beyşehir is bekend om de houten Eşrefoğlu-moskee. En een andere bezienswaardigheid is het prachtige meer waar de stad aan ligt. We verkennen beide achterop een scootmobiel.
We bezoeken de stad tijdens onze campertrip door Turkije.
Inhoudsopgave
Camperplekken aan het meer
Je kunt met je camper overnachten aan het meer. In de stad zijn gedoogplekken en een kwartier rijden ervandaan is een nieuwe, officiële gemeentelijke camperplaats: Beyşehir Belediyesi Karavan-park. Een mooi terrein, maar je kunt net zo goed op de gedoogcamperplaats in de stad zelf staan. Het sanitair op de gemeentelijke camperplaats stelt weinig voor en het uitzicht vanaf de parkeerplaats in de stad is net zo mooi. Bovendien heb je dan gelijk een geschikte parkeerplaats in de stad zelf.
Wij parkeren onze camper op een ‘gewone’ parkeerplaats in het centrum, en als we een paar uur later weg willen rijden, lukt dat bijna niet, omdat het er zo vol met auto’s staat. Op de parkeerplaatsen bij de pier van Beyşehir en het Vuslat Park is het veel rustiger (tenminste als wij er zijn) en daarvandaan is het maar een klein half uur lopen naar de moskee. Op Park4Night staan er verkeerde adressen bij deze plekken, dus je kunt het beste zelf even op Google Maps kijken.
‘Kleine taxi gut?’
Als we van de parkeerplaats naar de Eşrefoğlu-moskee lopen, spreekt een oude man ons aan. Hij heet Suleyman en hij praat een piepklein beetje Duits en Nederlands. Hij biedt ons een rondleiding door Beyşehir aan op zijn scootmobiel. Wim en ik passen net samen op het bankje achter de bestuurdersstoel. We vragen hem wat dat kost: ‘Egal’., is zijn antwoord. Dat kunnen we natuurlijk niet afslaan. Hij rijdt ons eerst naar de moskee en daarna laat hij de wijk eromheen zien. Met vervallen en gerestaureerde oud-Turkse huizen: Hij ziet al snel dat ik graag foto’s maak, en hij maant mij telkens: ‘Mama, antik, foto!’. Hij rijdt ook nog met ons langs de oever van het meer. ‘Meine kleine taxi, gut?’, vraagt hij telkens.
Hij stopt regelmatig om even uit te stappen als hij iets met handen en voeten moet uitleggen. En één keer zelfs om z’n broek naar beneden te doen. ‘Huh, wat nu?!’, denken wij, maar hij wil ons het litteken op z’n slechte knie laten zien. We rijden ook nog naar zijn huis. Hij haalt zijn mobiele telefoon, zodat wij met zijn dochter in Nederland kunnen praten. Zij is gewoon aan het werk, maar kan zich gelukkig wel even vrij maken.
En aan het eind van het tochtje het moment suprême… wat verstaat hij onder ‘egal’. 50 euro! Wij zitten meer op 10 euro, eerlijk gezegd, want we denken dat hij het puur voor zijn plezier doet (en zijn dochter zegt dat ook). Hij is ineens niet meer zo gezellig (‘Ich arme man, muss essen’). We komen uiteindelijk op 18 euro uit. Op zich voor ons geen probleem natuurlijk en het is een geweldig ritje!
Foto-impressie Beyşehir
Eşrefoğlu-moskee
De moskee is gebouwd in de 13e eeuw in het Seltsjoek-tijdperk. Het is volgens Wikipedia de grootste, best bewaarde moskee met houten zuilen en plafonds in de Islamitische wereld, en heeft alle belangrijke elementen van de vroege Anatolische Turkse architectuur.
In het midden van de moskee is een sneeuwkuil. Tot de jaren veertig vulden ze de put met sneeuw van de dichtbijgelegen bergen. De sneeuw koelde de moskee tijdens de zomers af en zorgde voor de nodige vochtigheid voor het hout.