Altin Camp in Ören is een geschikte camping om wat langer te blijven. Het is een eenvoudig terrein met goede voorzieningen en ruime plekken. Het aangrenzende plaatsje Iskele heeft een gezellige boulevard en een haventje.
Wij staan een paar dagen op Altin Camp tijdens onze campertrip door Turkije. Lees mijn reisverslag.
Inhoudsopgave
Altin Camp in Ören
De camping ligt aan zee en heeft een privéstrandje met een restaurantje. Het terrein is verdeeld in ‘Beach’ en ‘Garden’. De Beach-plekken zijn dichter bij het strand, en bij enkele heb je uitzicht op zee. Wij kiezen voor een plek in het Garden-deel. Die is wat goedkoper dan een ‘Beach’-plek en lekker ruim. Het sanitair is wat gedateerd maar schoon. De douches zijn meestal warm, maar soms ook lauw of koud. Bekijk de website van de camping. Er is ook een hotel op het terrein.
Foto-impressie Altin Camp in Ören
Boulevard van Ören
Vanaf Altin Camp maken we een fietstochtje langs de boulevard van Ören. Het is letterlijk en figuurlijk ZONdag (na wat bewolkte, frisse dagen). Veel eet- en drinktentjes zijn open en het is gezellig druk. Vooral in de omgeving van de haven. Daar kom je door vanaf de camping naar de brug over de Karinca Creek te fietsen (even op Google Maps of Maps.me kijken) en na de brug de waterkant op te zoeken. Mensen flaneren langs het water, drinken wat op een terrasje, eten een ijsje of picknicken in één van de vele parken, net achter de boulevard.
Maandag marktdag in Burhaniye
Vanaf Altin Camp in Ören fietsen we naar de Burhaniye. Op de NKC-route – Bijzonder Turkije die voor deze reis gekocht hebben, lezen we dat het daar ’s maandags marktdag is. Met hulp van Google Maps koersen we op Pazar Sokak (= straatmarkt).
We leggen onze fietsen veilig vast aan het hek van het politiebureau en kuieren langs een voor ons idee oneindig aantal kramen. Met eerst alleen maar kleding, maar uiteindelijk ook typisch Turkse huishoudelijke artikelen, noten, zaden, en rozijnen en dergelijke, en groente & fruit op de overdekte boerenmarkt. De boerenmarkt heet officieel Burhaniye Tarım Kredi Kooperatifi (Landbouwkredietcoöperatie van Burhaniye).
Bij een paar kramen zien we grote bakken waarin schijfjes drijven. Al snel ontdekken we dat dat artisjokharten zijn; de verkopers schillen de artistjokken ter plekke en snijden de harten eruit. Ook vallen ons de kramen met verse bladeren op (met op elk stapeltje een schijfje wortel ter verzwaring). Dat zijn druivenbladeren om dolma mee te maken. Wij hadden vroeger een druivenstruik in de tuin en mijn Turkse vriendin was blij met de bladeren. Als dank kregen wij een grote schaal dolma met een heerlijke yoghurtsaus van haar.
Als ik op Wim sta te wachten, die naar de wc is, nodigt een Turkse vrouw mij in vloeiend Duits uit om naast haar te komen zitten. Zij vertelt dat ze 35 jaar als Krankenschwester in Stuttgart gewerkt heeft. Als ik vertel dat wij op Altin Camp in Ören kamperen, zegt ze dat ze ons daar al heeft gezien. Zij woont namelijk vlak bij de camping. Ze legt uit in welk huis precies: “Er staan daar 3 huizen en in het middelste huis woon ik. Als jullie daar weer langs lopen, moet je heel hard ‘Rukiye’ roepen, dan kun je koffie bij me komen drinken.” Dat lijkt ons heel leuk, maar jammer genoeg hebben we geen idee welk huis ze bedoelt…
Oude stad van Burhaniye
Vanaf Altin Camp in Ören fietsen we eerst door de moderne buitenwijken van Burhaniye. Vanaf de markt wandelen we het oude centrum in. Terwijl we zoeken waar dat is, wandelen we langs een standbeeld van twee mannen. Ik zoek de namen van de heren, en als ik die niet vind, bedenkt Wim dat ze vast zó bekend zijn, dat de Turken geen toelichting nodig hebben.
En inderdaad: een Turk op een bankje ziet mij speuren, en hij vertelt in het Duits dat de rechterman Atatürk is (wie de linkerman is, weten we nu nog niet). Hij vraagt of wij Duitsers zijn en als we antwoorden dat we uit Nederland komen, veert de Turk naast hem op en begint in het Nederlands tegen ons kletsen. Hij komt uit Waalwijk. Ik vraag hem gelijk maar waar het centrum van Burhaniye is. Daar zijn we eigenlijk al, maar even verderop bij een plein begint het oude centrum. Vlak bij de straatmarkt en rond het National Forces Culture Museum.
[Einde tekst]
This entry was posted in Azië