Peñafiel is een klein plaatsje met een mooi historisch centrum. We rijden ernaartoe via de wijnvelden van de Rioja en door de vallei van de Duero.
Wij staan een week op camping Riberduero in Peñafiel tijdens onze campertrip door Spanje. Deze camping staat in de gids Rustiek Kamperen – Spanje en Portugal.
Duero bij Peñafiel
De rivier de Duero leerden we in Portugal als de Douro kennen. Leuk om hem bij Peñafiel toevallig weer tegen te komen. Hij is hier nog wel een stuk minder indrukwekkend dan bij Porto waar hij uitmondt in de Atlantische Oceaan. De rivier begint in de Picos de Urbión. Er stromen twee rivieren langs en door Peñafiel. De Duraton, die in de Sierra de Guadarrama ontspringt, loopt door Peñafiel en voegt zich een stukje verderop bij de Duero.
Lees ook mijn berichten Treinrit langs de Douro en Porto, prachtige stad aan de Douro.
Bekijk de website Peñafiel-toerisme voor een overzicht van bezienswaardigheden en wandelingen.
Peñafiel – historisch centrum
Op de website forvo.com hoor je hoe je de plaatsnaam uitspreekt.
Vanaf de camping is het maar een paar minuten fietsen naar Peñafiel. Op onze eerste ochtend bezoeken we de weekmarkt (niet veel bijzonders) en verkennen het stadje. We drinken koffie op het Plaza de Coso, waar ze de boel aan het opruimen zijn na de augustusfestiviteiten.
Plaza del Coso in Peñafiel
Plaza del Coso werd gebouwd in de Middeleeuwen als arena voor stierengevechten en die vinden er nog steeds plaats. Coso betekent ‘arena’. Het was één van de eerste Plazas Mayores (hoofdplein) van Spanje. Het plein is in 1999 uitgeroepen tot gebied van cultureel belang. Rondom het vierkante plein staan 48 gebouwen met bijzondere houten gevels en balkons. Elk gebouw is versierd met zijn eigen unieke motieven.
In augustus vieren ze in Peñafiel Fiestas de Nuestra Señora y San Roque. Met dans, muziek en een processie. En met stieren-evenementen op het Plaza del Coso: de transhumance, het stierenrennen en de stierengevechten.
Bij de transhumance komt het vee vanaf de hoogvlakte terug naar het dal voor de winter. Begeleid door mannen en vrouwen te paard en te voet.
Bij het stierenrennen rennen de jonge stieren (vaarzen) door de straten van Peñafiel tot op de Plaza de Coso. Vanaf de volgepakte balkons – een soort skyboxen – zien de toeschouwers ze naar binnen rennen. Eenmaal in de arena begint het stierenvechten. Stoere jongeren dagen de stieren uit. Gelukkig zonder ze met messen of lansen te steken. Hoe langer de jongere wacht om zich in veiligheid te brengen, hoe harder het applaus vanuit de volgepakte balkons.
De video hieronder is van augustus ’23.
Als wij er eind augustus zijn, verwijderen werkmannen net de laatste palen. En we zien door de open deur van het toeristenbureau de medewerkers bezig om alles klaar te maken voor de heropening. Tijdens de augustusfestiviteiten zit het toeristenbureau namelijk op de Plaza de España. De Plaza del Coso is verder uitgestorven.
Plaza de España
Gelukkig is het in de rest van het historisch centrum wel gezellig druk (behalve op zondag, merken we.) De Plaza de España is het kloppende hart van Peñafiel. Er zijn verschillende bars en restaurants rond het pleintje. Hier zijn ook het stadhuis en de Santa María-kerk.
Museo Comarcal de Arte Sacro de Peñafiel
In de voormalige Iglesia Santa María de Mediavilla (de Santa María-kerk) aan de Plaza de España zit het Museo Comarcal de Arte Sacre de Peñafiel, oftewel het lokale museum van heilige kunst. De museummedewerker wil ons graag uitleg geven, maar spreekt geen Engels. Ze denkt telkens heel lang na, ‘¿Cómo le explico?’, mompelend, en zegt dan toch weer iets in snel en ingewikkeld Spaans. Heel grappig!
Nog wat foto’s van het centrum
Wijk van de ondergrondse wijnkelders
De Klokkentoren van Peñafiel staat in een wijk met ondergrondse wijnkelders. De toren staat op onze plattegrond met bezienswaardigheden, maar wij vinden de kegelvormige schoorstenen veel bijzonderder. Ze zorgen voor toevoer van lucht in de kelders. De kelders vormen lange tunnels. Je kunt die alleen bezoeken in combinatie met een wijnproeverij van wijnhuis Protos.
Kasteel van Peñafiel
Hoog boven het dorp, op een afgeplatte rots, ligt het kasteel van Peñafiel. Het heeft de vorm van een schip, doordat de muren de contouren van de smalle rots volgen. We fietsen erheen over een weggetje met haarspeldbochten; onze e-bikes kunnen de steile helling nét aan! Je kunt het kasteel alleen bekijken met een rondleiding, en de gids spreekt alleen Spaans. We krijgen gelukkig van tevoren een Engelstalig foldertje met wat informatie, zodat we ons alvast kunnen inlezen.
En Wim komt op het lumineuze idee om de Google-vertaalapp te gebruiken. We nemen telkens een fragmentje op van wat de gids vertelt, en lezen dan de vertaling. Die is eerlijk gezegd vrij onbegrijpelijk, maar we krijgen toch net iets meer mee van de rondleiding. Het mooiste is het uitzicht op de wijnvelden en het plaatsje Peñafiel en daar hebben we geen toelichting bij nodig.
In het kasteel is ook een wijnmuseum. Helaas ook weer met Spaanse beschrijvingen. Bij elke display kun je QR-codes scannen, die je naar een Spaanse, Engelstalige of Franse vertaling op internet zouden moeten leiden, maar dat werkt niet bij ons. En ook van de video’s met Engelse ondertiteling werken er maar een paar. Een beetje teleurstellend dus, maar de bedoeling is goed.
Kijk voor meer informatie over het kasteel en het wijnmuseum op de website van het toeristenbureau.
Wandelen en fietsen rond Peñafiel
Fietstochtje door de Duraton-vallei
Er zijn verschillende fietstroutes vanaf Peñafiel. Wij fietsen naar Rábano en terug (via een andere weg) met een beschrijving die Lisanne, de campingbeheerder, voor ons print. Een rondje van 23 kilometer door de vallei van de rivier de Duraton.
Ik vraag een vrouw, die in haar voordeur staat, of ik ergens in Rábano pan (brood) kan krijgen. Haar antwoord is ‘no’, met een heel verhaal erachteraan, dat ik niet versta. Ik zie zakken met brood aan deurknoppen en hekken van huizen hangen en loop even terug om tegen de vrouw te gebaren dat ik snap wat ze bedoelt; brood wordt hier bezorgd. Maar dat blijkt niet helemaal wat ze wil zeggen: ze heeft ondertussen een tas gepakt met een brood erin; dat wil ze mij geven. Ik neem aan dat dat haar eigen brood is. Waarschijnlijk kan ze het zelf niet helemaal zelf op, maar toch bedank ik haar beleefd. Zo hoog is de nood nou ook weer niet, maar ik vind het wel superlief.
Wandeling langs de Duraton
Vanuit Peñafiel wandel ik over een smal wandelpad langs de Duraton. Ik loop tot aan de Duero. Je kunt eventueel verder langs de Duero naar Pesquera de Duero lopen. De wandeling langs de Duraton en de Duero is onderdeel van de Spaanse GR 14; het Duero-pad. Van de bron van de Duero in het Urbión-gebergte tot Vega Terrón aan de Portugese grens (750 km in totaal).
Camping Riberdueoro
Camping Riberduero bij Peñafiel is een klein, rustig, sfeervol terrein in een pijnbomenbos. Met houten huisjes en toerkampeerplekken. Dus geen jaar- of seizoenplaatsen. Bij de toerplekken kun je kiezen tussen ruim, heel ruim en superruim met eigen aanrechtje, met elk een eigen prijskaartje. Voor ons is de kleinste plek ruim zat. En de afwas doen we sowieso met het sanitairgebouw; daar is het water (gloeiend) heet. De camping heeft een zwembad en er is een restaurant op het terrein.
Wij hebben geluk, want als wij er zijn, betalen we nog voor 2 nachten de hoogseizoenprijs (€ 28 in ’23) en daarna (vanaf 1 september) betalen we € 23 met met onze ACSI-kortingskaart.
Foto-impressie camping Riberduero
