“Come looking?”, “Buy sarong?”, “Taxi?” En dat om de paar meter… We verkennen Ubud. Leuk voor een keer, en natuurlijk een ‘must-visit’, maar wij zijn blij dat onze homestay in het niet-toeristische Payogan staat.
Ubud – dorp en district
Ubud is het grootste dorp in het district met dezelfde naam. Payogan, waar wij 2 maanden verblijven, hoort ook bij het district Ubud. Als ik schrijf dat we naar Ubud gaan, bedoel ik het dorp Ubud. Ubud valt onder het regentschap Gianyar in de provincie Bali. Bali is een provincie van Indonesië. District is te vergelijken met een gemeente. Een regentschap zit qua overheidsniveau tussen district en provincie in.
Taxi naar Ubud
We nemen heen en terug een taxi naar Ubud en zeggen dus twee keer ‘ja’ op de onophoudelijke vragen of we een taxi willen. En verder héél vaak “No thank you.” Heel toevallig stopt er vlak bij onze compound al een taxi. Hij kijkt blij verrast als wij gelijk ‘ja’ zeggen en instappen. Zijn prijs is gelukkig heel redelijk. Op de terugweg vraagt een taxichauffeur een stuk meer en moeten we blijkbaar voor het eerst onderhandelen, waar we helemaal geen zin in hebben (al doen we het wel).
Helaas voor de taxichauffeurs zijn er ongeveer net zo veel taxi’s als toeristen. Zo lijkt het in ieder geval wel… Ze hebben dus heel weinig ritjes en nauwelijks inkomen. Als we na Ubud nog even boodschappen doen bij de Bintang en daarna een taxi naar onze homestay nemen, zijn we het eerste ritje voor de chauffeur. Het is dan rond 15:00 uur en hij zit al vanaf 7:00 uur klaar.
Jalan Kajeng
In Ubud wandelen we eerst door de Jalan Kajeng (‘jalan’ is Indonesisch voor ‘straat’). Een soort voetgangersstraatje vol winkeltjes met goedkope kleding, kunstnijverheidsproducten, tassen. Perfecte plek om je souvenirs te scoren. Ik zeg bewust ‘soort voetgangersstraatje’, want er rijden gewoon scooters en auto’s doorheen. Maar het is er een stuk rustiger dan op de doorgaande wegen van Ubud. Zoals je op de foto ziet, stikt het er ook niet van de toeristen als wij er zijn.
Jepun coffee shop in Ubud
Heerlijke koffie en vriendelijke bediening bij Jepun coffee shop in de Jalan Kajeng, Ubud. Of ik een review op Google Maps wil plaatsen. Tuurlijk! En hier gewoon nog een keer!
Graffiti
Een spandoek aan het begin van de Jalan Kajeng belooft een kunstmarkt en 600 meter graffiti. Ik begrijp als snel dat onder ‘kunst’ alle producten vallen die in de winkeltjes verkocht worden. Maar de graffiti blijft een raadsel. Ik vraag de eigenaar van Jepun coffee shop waar ik die vind, want ik verwacht muurschilderingen, en zie die nergens. Blijken het de teksten op de straat zelf te zijn! Hij legt uit dat dit een idee van Hans Snel is, een Nederlandse schilder, die na de oorlog op Bali kwam wonen. En nu wordt het in veel straten nagedaan. Zelfs in onze compound, op het paadje naar ons huis.
IJsje
In de Jalan Raya – de hoofdstraat van Ubud – kunnen we de verleiding van een ijsje bij restaurant Gedong Sisi Warung, met een bijzondere inrichting, niet weerstaan.
We lopen langs Monkey Forest; de apen maken graag een ommetje in de buurt. Deze leek op weg naar een coworking-plek, maar hij besluit dat hij toch geen zin heeft om vandaag te werken.
Eerder bezochten we in Ubud Monkey Forest en liepen we langs de Jalan Monkey Forest naar het Koninklijk Paleis van Ubud. Lees mijn blogbericht Reisverslag Bali – Monkey Forest en het Koninklijk Paleis.
Cafe Wayan and Bakery
We lunchen bij Cafe Wayan and Bakery aan de Jalan Monkey Forest. Met tafeltjes binnen en in de grote tuin. Niet de goedkoopste, maar 4 euro voor 2 kommen soep kan er bij ons nog wel af ;-).
Hotels in voormalige tempels in Ubud
De doorgaande wegen in Ubud zijn druk en lawaaiig, maar kijk je links en rechts dan zie je het soort plaatjes van de foto’s hieronder… In deze voormalige tempel aan de Jalan Monkey Forest is een hotel gevestigd, zoals in veel tempels in het dorp Ubud.
Wij huren 2 maanden een huis in Payogan bij Ubud op Bali. Lees mijn reisverslag. En bekijk de Instagram-account van onze gastheer en gids Ketut Mendra.
This entry was posted in Azië