Estoi is een fotogeniek stadje in het binnenland van de Algarve. Met twee belangrijke bezienswaardigheden: het Paleis van Estoi en de Romeinse opgraving Milreu.
Inhoudsopgave
Waar ligt Estoi
Estoi ligt 10 kilometer van Faro, de hoofdstad van de Algarve. En ook vanaf Moncarapacho – waar wij met de camper staan – is het maar 10 kilometer. Dus goed op de fiets te doen. Zelf bezochten wij Estoi in de winter van 2020/’21 met een huurauto vanuit Moncarapacho.
Estoi is een typisch dorp van de Barrocal. Ik schreef een artikeltje over de landschappen van de Algarve: Moncarapacho, op de grens van litoral en barrocal.
Wat is er te doen en te zien in Estoi
Oude centrum
In het oude centrum is het heel rustig in vergelijking met de toeristische stadjes aan de kust. Je kunt er relaxed door de oude straatjes en steegjes dwalen. Het is klein, dus je belandt – net als wij – waarschijnlijk al snel op het centrale plein bij de grote kerk om te genieten van een kopje koffie of wat eten. De kerk is niet open voor toeristen. Jammer, want ik zie op internet dat er een bijzondere collectie heiligenbeelden uit divers tijdperken is en dat het altaar van een oud bootje gemaakt is. [Lees verder onder de foto’s]
Paleis van Estoi
Dé bezienswaardigheid van Estoi is het paleis. Eén van de belangrijkste monumenten van de Algarve. Vanaf het plein is het maar een klein stukje wandelen. Het paleis is gebouwd in de 19e eeuw. In een combinatie van allerlei bouwstijlen, met elementen uit de barok, rococo en art nouveau. Het is rond de eeuwwisseling helemaal gerestaureerd en nu is er een sjiek hotel in gevestigd: Pousada (= ‘herberg’) Palácio de Estoi.
Interieur
Normaal is het hotel-restaurant open voor niet-hotelgasten, en kun je het interieur bewonderen. Vanwege corona kan dat nu niet. Maar als je via Google afbeeldingen zoekt op estoi palace interior krijg je wel een indruk.
Indrukwekkende achtergevel en mooie tuin
Van buiten is de (huidige) achtergevel van het paleis het meest indrukwekkend. Je komt er via de tuin van het paleis. Wij ontdekten dat bij toeval; wat een geluk nu het hotel zelf gesloten is voor voorbijgangers. De tuin zelf met z’n palmbomen en fonteinen is ook een wandelingetje waard! Het is een openbaar park, dus vrij toegankelijk voor iedereen.
Geschiedenis van het Paleis van Estoi
Op de plek van het paleis stond in de 18e eeuw een grote boerderij: Quinta de Estoi. Het had in die tijd al veel allure: vanwege het prachtige woonhuis en de mooie tuin. De oudste zoon van de eigenaar, Fernando de Carvalhal e Vasconcellos, maakte in 1840 een begin met de verbouwing van de boerderij. Zijn droom was om er een echt paleis van te maken met tuinen eromheen, in de stijl van de prachtige paleizen van Sintra. Hij overleed helaas voor het paleis af was.
Zijn jongere broer wilde de klus afmaken, maar stierf ook voor de verbouwing voltooid was. De jongste broer nam het over en droeg in zijn testament het bezit aan zijn zussen over. Hij had namelijk geen kinderen. Hij stierf in 1875.
Het paleis werd een paar jaar later verkocht. Het paleis, de kapel en de tuinen stonden toen al bekend om hun rijke decoratie, de imposante beeldhouwkunst in de tuinen, een groot meer met een waterval en een aantal eeuwenoude bomen.
Apotheker en filantroop
Het lukte de nieuwe eigenaren helaas niet om het paleis te onderhouden en het verviel in korte tijd totaal. In 1893 kocht een inwoner van Estoi – de apotheker (en filantroop!) José Francisco da Silva – het paleis en het land eromheen. Hij restaureerde het gebouw en de tuinen. Hij nam daarvoor een architect/decorateur in de arm. Dezelfde architect decoreerde ook een aantal kamers in het beroemde Palácio da Pena in Sintra. Dus dat sloot aan bij de droom van Fernando de Carvalhal e Vasconcellos, die het project ooit startte.
Da Silva restaureerde niet alleen de bestaande gebouwen; hij bouwde ook een nieuw portaal, een hele nieuwe vleugel en een klokkentoren. Hij schakelde binnen- en buitenlandse beeldhouwers en tegelschilders in voor de restauratie en om nieuwe beelden en tegeltableaus te maken. Ook kocht hij schilderijen en beelden voor in het paleis.
In 1909 was het werk klaar. Met een groot feest werd het vernieuwde paleis en de tuinen ingehuldigd. Koning Carlos I gaf Da Silva de titel van Visconde de Estoi (= burggraaf van Estoi) als waardering voor zijn inspanningen om een van de belangrijkste monumenten in de Algarve te behouden.
Da Silva stierf in 1926, alleenstaand en zonder kinderen. In zijn testament had hij laten opnemen dat het paleis verkocht zou worden en dat de opbrengst verdeeld zou worden onder de armste inwoners van Estoi. Maar dat gebeurde het niet. Zijn neef werd eigenaar en hij en de volgende eigenaren verwaarloosden het paleis en de tuinen.
Gekocht door de gemeente – hotel
In 1987 kocht de gemeente het Paleis van Estoi en werd de renovatie gestart. In eerste instantie door de gemeente zelf, en uiteindelijk door de hotelketen van Small Luxury Hotels of the World, waar het nu bijhoort. De tuinen zijn eigendom van de gemeente en vormen een vrij toegankelijk park. In het hotel is een klein museum ingericht, met hulp van het Museu Municipal van Faro. In het museum van Faro zelf kun je objecten bekijken die uit het paleis verhuisd zijn toen het een hotel werd.
Romeinse Villa van Milreu
De Romeinse opgraving van Milreu ligt een kilometer buiten het centrum van Estoi. Het is de ruïne van een Romeins boerderijcomplex. Het bestond uit een grote Romeinse villa (een ‘villa rustica’), een badhuis (thermen) en een mausoleum. En het had zelfs een eigen tempel, wat erop duidt dat de bewoners heel rijk waren.
Verder had het complex uitgebreide tuinen, een wijnmakerij, en molens om olijfolie te maken. Heel bijzonder zijn de mozaïeken op de vloeren en muren, die voor een groot deel bewaard zijn. Vooral die in het badhuis zijn heel speciaal: met grote vissen en inktvissen.
Op het terrein staat een 16e-eeuws huis, dat bovenop de ruïnes is gebouwd. Ook is er een klein museum/informatiecentrum op het terrein.
Het complex door de jaren
De oudste delen van het complex zijn uit de 1e eeuw. In de 3e eeuw werd het huis grotendeels verbouwd rondom een open binnenplaats (een peristilium). De thermen zijn ook in die tijd gebouwd. In de 4e eeuw volgden de mozaïeken. In de 6e eeuw werd het complex omgevormd tot een christelijke kerk en in de 10e eeuw is het verlaten.
De ruïne van Milreu was al in de 16e eeuw bekend, maar de eerste opgravingen startten pas in 1877. Het Milreu-complex kreeg in 1910 de status van Nationaal Monument. [Lees verder onder de foto’s]
De afgelopen jaren zijn er nog regelmatig nieuwe opgravingen gedaan door teams van archeologen uit verschillende landen. En ze zijn nog niet klaar: sommige gebieden binnen de ruïnes moeten nog worden verkend. En ze vermoeden dat er op privégrond in de buurt nog een belangrijk onderdeel van de Romeinse villa te vinden is. In de jaren ’90 zijn er onderhandelingen gevoerd om deze grond te verwerven, maar die zijn nooit afgerond, voor zover ik het begrijp.
Een aantal beelden van de opgravingssite zijn te zien in het Museu Municipal in Faro. Dit museum is gevestigd in een historisch klooster in de oude stad. Je kunt een digitaal bezoek aan het museum van Faro brengen. Jammer genoeg zijn alle teksten in het Portugees, maar het is toch de moeite om er virtueel rond te dwalen!
Plaatsen in het binnenland van de Algarve
Benieuwd naar meer pittoreske plaatsen in het binnenland van de Algarve?
Lees dan ook mijn berichten over Silves, Alte en Estoi.
This entry was posted in Europa