Tanger ligt aan de overkant van Tarifa, waar wij op de camping staan, dus we besluiten een dagtrip te doen. Een leuke belevenis!
Lees ook mijn artikel Tarifa, zuidelijkste plaats van Europa.
Ik boek de trip naar Tanger bij GetYourGuide. Er zijn meerdere opties, zoals:
Inhoudsopgave
Dagtrip Tanger Essentieel
Ik kies de minst uitgebreide. Niet vanwege de prijs, maar vanwege de extra vrijheid. Ik lees dat de meeste gidsen je bij de Tanger Essentiële Dagtrip tegen een vrijwillige fooi sowieso een rondleiding aanbieden in de geplande vrije tijd. Wij zijn dat vooraf van plan, maar kiezen er uiteindelijk voor om helemaal zelf rond te dwalen. We hebben de offline kaart van de stad van Google Maps en Maps me gedownload, dus ons kan niets gebeuren.
Begeleid door gids en FRS-medewerker
Het niet-vrije deel van de dagtrip naar Tanger is prettig georganiseerd. We wisselen onze GetYourGuide-vouchers in het kantoor van de FRS (Ferrys Rápidos del Sur) in voor papieren tickets. De FRS heeft in Tarifa meerdere kantoortjes; één daarvan in de veerhaven. De transfer-medewerker zoekt ons op de boot op, omdat we zelf aan boord gegaan zijn. Waarschijnlijk hadden we haar al aan wal ontmoet, als we wat langer gewacht hadden. Maar het is geen probleem dat we dat niet gedaan hebben; ze zoekt alle deelnemers die ze in de vertrekhal gemist heeft gewoon op de veerboot op.
Na aankomst in Tanger wacht de lokale gids, Rashid, ons op en gaan we met een bus naar de stad. Onderweg vertelt hij in goed verstaanbaar Engels al van alles over Tanger. Met de nodige grapjes, waar hij zelf het hardst om moet lachen. Via een paar moderne winkelstraten wandelen we naar de medina. ‘Medina’ betekent letterlijk ‘stad’ in het Arabisch. In Noord-Afrikaanse steden duiden ze er het oudste stadsdeel mee aan. De medina wordt vaak omringd door stadsmuren. Het verdedigbare deel is de kasba. Ook de medina van Tanger heeft een kasba.
Medina van Tanger
Lunch bij Le Bistrot du Petit Socco in Tanger
In de medina gaan we eerst lekker lunchen. Bij Le Bistrot du Petit Socco, op het plein Petit Socco, waar we ‘losgelaten’ worden en waar we ons aan het eind van de middag weer moeten melden. Voor ca. 12 euro wat groentehapjes en olijven, een verse gemengde salade, soep, een gerecht uit de tajine en verse muntthee met 2 cakejes na. Het smaakt allemaal verrukkelijk! En het uitzicht is geweldig!
Door de medina naar de kasba
Daarna dwalen we door de smalle straatjes van de medina van Tanger met als doel uiteindelijk op de kasba uit te komen. Als we dreigen te verdwalen, vragen we mensen de weg. Het liefst winkeleigenaren of mensen die wat aan het kopen zijn. Dat is mijn tactiek om de kans te verkleinen dat ze ons helemaal brengen en vervolgens een fooi willen. De fooi is geen probleem, maar we hebben geen zin om verplicht achter een zelfbenoemde gids aan te rennen.
Foto-impressie medina van Tanger…
[Lees verder onder de foto’s]
…en de kasba
Wat ik hierboven beschrijf, overkomt ons toch een keer: de man van een zaakje waar we koffie drinken (foto’s hieronder), wil ons graag de weg wijzen naar de beste specerijenwinkels. Hij geeft zijn broer opdracht ons te brengen en we lopen vervolgens in hoog tempo door allerlei straatjes die we al gezien hebben naar winkels waar we helemaal niet willen zijn. Na heel vaak vriendelijk, maar nadrukkelijk ‘dank je wel’ en ‘dag’ zeggen, lukt het om ons van hem los te rukken.
Natuurlijk worden we in de medina ook voortdurend aangeklampt door verkopers, maar gelukkig zijn ze niet erg opdringerig en wij vinden het dus niet hinderlijk.
Als we zelf op zoek gaan naar de kruidenwinkeltjes belanden wij bij toeval in de overdekte markt. Met aparte afdelingen voor groente & fruit, vlees en vis. En daar vlak bij, in een straat aan de rand van de Medina, vinden we de kruiden- en specerijenmengsels die we (lees Wim) zoeken.
En ook een piepklein koffietentje, Cafes Porto Rico, waar we een lekker bekertje koffie drinken en een heel leuk gesprek met de jonge eigenaar hebben. Hij spreekt nauwelijks Engels, maar wij gelukkig wel een beetje Frans, de 2e taal in Marokko. Als we vertellen dat we uit Nederland komen, vertelt hij trots dat de burgemeester van Rotterdam, Aboutaleb, een paar weken geleden koffie in zijn zaak gedronken heeft. Met een foto op zijn mobiel als bewijs!
Hij vertelt ook heel trots dat hij in de Washington Post staat. Het artikel hangt goed zichtbaar in het koffietentje en ik heb het ook op internet gevonden (wel even gratis registreren): In Morocco, no city can match Tangier’s famous cafe culture. Met hele leuke foto’s van de eigenaar.
Het koffietentje zelf is trouwens heel bijzonder: het staat vol met oude en zelfs antieke apparaten voor het malen, afwegen en zetten van koffie. Ik hang nieuwsgierig over de toonbank om alles te bekijken. Tot plezier van de eigenaar.
Foto’s van de overdekte markt…
[Lees verder onder de foto’s]
…en de straten aan de rand van de medina
[Lees verder onder de foto’s]
We sluiten de dag af met een kop koffie bij Café Central op Petit Socco en melden ons dan bij Rashid die ons terugbrengt naar de veerboot.
Lees ook het mooi geschreven artikel Tanger door de ogen van Abdelkader Benali. De schrijver woont deels in Amsterdam en deels in Tanger.
Geschiedenis van Tanger
Tanger is de op 1 na oudste stad van Marokko, gesticht in de 6e eeuw v. Chr. door de Feniciërs. Zij noemden de stad Tingis. Vanaf de 2e eeuw v. Chr. overheersten de Romeinen Tingis en in 44 na Chr. werd het de hoofdstad van de Romeinse provinie Mauretania Tingitana.
In de 5e eeuw veroverden de Vandalen Tingis. De stad hoorde daarna ook nog even tot het Byzantijnse rijk. In 702 veroverden moslims Tanger en vanaf 711 begon van hieruit de verovering van het Iberisch Schiereiland onder leiding van krijgsheer Tarik ibn Zijad, die zijn naam gaf aan Gibraltar. Lees hierover ook in mijn blog over Gibraltar. Kort daarna brak in Tanger de Grote Berberopstand uit tegen de Arabische overheersing in het gebied. De Berbers (de ‘lokale’ bevolking) namen de stad in 740 in.
In 1471 kwam Tanger in Portugese handen. Zij gaven de stad in 1661 als bruidsschat aan de Engelse koning Charles II toen hij met de Portugese Catharina van Braganca trouwde. Hij gaf de stad dezelfde rechten als Engelse steden en legerde er een garnizoen. Vanaf 1679 belegerde sultan Moulay Ismaïl de stad 5 jaar. De Engelsen besloten in 1684 de stad op te geven en lokale Islamieten heroverden de stad.
De ligging van Tanger aan de Straat van Gibraltar maakte de stad in de 19de en begin 20e eeuw de ideale toegangspoort voor de groeiende diplomatieke en handelsbelangen van de koloniale mogendheden Frankrijk, Spanje, Groot-Brittannië en Duitsland. In het begin van de 20e eeuw had de stad zo’n 40.000 inwoners, waarvan 20.000 moslims, 10.000 joden en 9.000 Europeanen (vooral Spanjaarden).
Nadat Frankrijk overeenkomsten had gesloten met Spanje en Groot-Brittannië deelden zij Marokko in 1923 officieel op in een Frans en een Spaans protectoraat. Tanger werd een autonoom, neutraal en gedemilitariseerd gebied, bestuurd door een internationale raad van Fransen, Spanjaarden, Britten en vanaf 1928 ook Italianen. Door de autonome status oefende Tanger een grote aantrekkingskracht uit op avonturiers en louche zakenlieden. Het multiculturele klimaat trok daarnaast westerse schrijvers aan.
In 1956 werd Marokko een onafhankelijk land en kwam Tanger onder Marokkaans bestuur. De stad Tanger heeft tegenwoordig ruim een miljoen inwoners. Lees meer op Wikipedia.
This entry was posted in Afrika
Leuk!! Ff in Marokko! Smaakt het niet naar meer?
Superleuk, maar smaakt op dit moment nog niet echt naar een reis met de camper. Terwijl dat voor veel camperaars wel de volgende stap is na een paar overwinteren in Zuid-Spanje en Zuid-Portugal.