Tussen twee langere camperreizen zijn we in september en oktober ’25 even in Nederland. We spreken af met familie en vrienden en zijn ‘druk’ met bezoeken aan garages. We staan op verschillende campings en camperplaatsen in de buurt van onze woonplaats Amersfoort en slapen ook een paar keer thuis. Lees mijn verslag.
Lees ook mijn verslag Met de camper naar Nederland vanuit Kroatië. Onderstaand reisverslag start waar dat eindigt.
Inhoudsopgave
Weekje Walthamstow
Als we in Nederland aankomen, staan we eerst een paar dagen op De Birk, op de grens van Soest en Amersfoort en brengen dan de camper naar onze stalling in Hoogland-West. We gaan namelijk een weekje naar Walthamstow (lees mijn verslag) in Groot-Londen. Spelen en knuffelen met onze kleinzoon!

Thuis in Amersfoort
Na een superleuke week in Londen slapen we 4 nachten thuis. We ‘wonen’ liever in onze camper, maar die moet naar de garage. We hebben namelijk de jaarlijkse APK en beurt een half jaar naar voren geschoven, zodat we voortaan niet in de vaak nog koude en natte maand maart in Nederland hoeven te zijn. Alsof onze camper het aanvoelt: het navigatiesysteem stopt er compleet mee, onderweg naar de garage in Barneveld. Dat vervangen kost een paar extra dagen en heel veel centjes.
Bunschoten-Spakenburg
Als we de camper na een paar dagen weer kunnen ophalen, gaan we op de camperplaats van Jachthaven Nieuwboer in Spakenburg staan, 8 km van ons huis. Handig met de afspraken die we hebben en nog willen maken. Lees mijn blogbericht over Spakenburg.

Dagje Utrecht
Vanaf de jachthaven in Spakenburg reis ik een dagje met bus en trein naar Utrecht. Daar banjer ik met mijn grote broer een dag door de binnenstad. Doel is het museumhuis van Ravesteyn (lees mijn blogbericht) en Belgisch Bierafé Olivier in een voormalige kerk (waar wij cola zero drinken). We lunchen met een authentiek broodje Mario. De zaak die dat beroemde broodje verkoopt, gaat binnenkort sluiten, dus nu kan het nog net.
Mijn broer heeft lang in Utrecht gewoond en komt er nog vaak. Wandelend naar Huis van Ravesteyn toe en terug weet hij allerlei kleine paadjes, smalle steegjes, leuke buurtjes en sfeervolle parken. We dwalen o.a. door de woonwijk op het voormalige terrein van de faculteit Diergeneeskunde. Een geweldig voorbeeld van herbestemming (lees mijn berichten over herbestemming). Er is ook een wandelroute over het terrein: Veeartsenijroute.
Impressie dagje Utrecht:
















Terug in Spakenburg drink ik nog even een kop koffie op een terras. Het is een zwoele avond en alle terrassen (en dat zijn er veel!) zitten vol.

De Birk in Soest
Na 5 nachtjes Spakenburg verkassen we terug naar De Birk. Precies even ver van ons huis in Amersfoort-Noord als Jachthaven Nieuwboer in Spakenburg (beide 8 km). En een stuk dichter bij de binnenstad van Amersfoort dan ons huis. We kunnen natuurlijk ook thuis slapen, maar, zoals ik hierboven al schreef, bevalt leven in de camper ons beter. En het is vooral qua privacy prettiger, omdat we ons huis met een kamerhuurder delen. Terwijl we op de Birk staan, spreken Wim en ik met vrienden en vriendinnen af. Mijn afspraken met vriendinnen zijn eigenlijk altijd wandelafspraken.

Eén van mijn vriendinnen woont (lucky her) aan het Landschapspad in Hoogland-West. Het is voor de meeste Amersfoorters een bekend wandelrondje over het platteland.


Lage Vuursche
Eén van de afspraken is met Tina Reinders. Wij hebben elkaar een paar jaar geleden in Moncarapacho (Portugal) leren kennen en zien elkaar daar sindsdien bijna iedere winter. We zijn elkaar ook een keer tegengekomen in Frankrijk (onderweg naar Portugal) en nu zijn we eindelijk een keer tegelijk in Nederland. Tina fietst vanaf de camping in Hilversum naar het oosten en ik vanaf de camping in Soest naar het westen – beide door de bossen – en we ontmoeten elkaar in Lage Vuursche. We drinken koffie bij boscafé Buiten in de Kuil (leuke plek!) en eten daarna een pannenkoek bij De Vuursche Boer. De volgende keer dat we elkaar zien, zal weer in Moncarapacho zijn.





De Glind bij Barneveld
Het is nog niet helemaal goed gegaan met het installeren van ons nieuwe navigatiesysteem. Daarom gaan we terug naar de garage in Barneveld. Een geschikt moment om te verkassen. We gaan op camperplaats Het Ommetje in De Glind bij Barneveld staan en zijn van plan hier een paar dagen te blijven. Dat blijkt goed uit te komen, want de garage moet nog een stekkertje bestellen. Dat zou van de week binnen moeten zijn. Net op tijd, want volgende week moet de camper naar een garage in Veenendaal (voor reparatie van het scheurtje in de sierkap dat we in Slovenië opliepen).
Het Ommetje
Als we het terrein van Het Ommetje oprijden, lijkt het rommelig en lelijk, maar via die onaantrekkelijke entree kom je op een prima camperplaats. Een mooie grasmat met verharde ondergrond, súperruime plekken, goede campervoorzieningen, schoon sanitair, aanrecht met heet water voor de afwas.

Barneveld
We gaan op de fiets naar het gezellige centrum van Barneveld (een half uurtje rijden), het dorp waar ik geboren ben en tot mijn 21ste gewoond heb. Beroemd om zijn kippen, daarom eten we vaak kip bij Barnies als we in Barneveld zijn. Eigenlijk vooral omdat Wim dól is op kip. Ik kom mijn meester van de lagere school nog tegen. Meester Meijer. 83 jaar inmiddels, maar hij herinnert zich meer van vroeger dan ik… Op de website Visit Regio Barneveld lees je wat er te zien is in het dorp en de omgeving.





Klompenpad Glindhorsterpad
Dicht bij onze camperplaats start het klompenpad Glindhorsterpad. Het begint en eindigt bij het Melissenpad. Met de sculpturen van kunstenaar Appie Melissen (overleden in 2024), en de pluktuin en zwerfboekenbibliotheek van zijn vrouw Martine. Wat een verrassing! Verder veel paden door weilanden, die gelukkig niet drassig zijn als ik er wandel, en over landwegen en -weggetjes, en paadjes door het bos. Ik pauzeer met koffie in pannenkoekenhuis De Glind in het dorpscentrum De Glindster. Lees meer over Jeugddorp De Glind.
















We blijken nog heel vaak terug te moeten naar de garage in Barneveld. Gelukkig hebben ze lekkere koffie en kan ik er tijdens het wachten lekker aan mijn reisblog zitten werken. En Wim heeft altijd wel een goed boek op zijn e-reader. Ze kunnen het probleem uiteindelijk niet oplossen, maar dat is geen ramp; het werkt goed genoeg om op reis te kunnen. Wordt vervolgd als we terugkomen van onze volgende campertrip.
Mijn broer en schoonzus bezoeken ons op Het Ommetje en omdat ze pas laat op de middag arriveren, trakteren ze ons op avondeten in Eeterij en Tapperij De Hessenkar in Achterveld.

Wims broers en zussen zien we niet nu we even in Nederland zijn, Die zijn zoals gewoonlijk allemaal op reis in het buitenland (Wims Australische broer en schoonzus zijn in Europa en vieren vakantie in Italië).
Duynparc Soest
Vanuit de Glind gaan we naar Duynparc Soest, net als De Birk op de grens met Amersfoort, maar minder afgelegen. We hebben afspraken in Amersfoort en daarvoor is dit een handige uitvalsbasis. Duynparc Soest is een camping annex bungalowpark (we hebben hier een paar keer een studio gehuurd) met speciale camperplekken. We staan onderweg ernaartoe een uur stil op de A1. Vanwege een kettingbotsing is de hele weg een tijd tijdelijk dicht. Dan realiseer je je weer hoe kwetsbaar je bent in het verkeer…
We blijven maar 2 nachten op Duynparc, want de camper moet voor een paar dagen naar Veenendaal voor de reparatie van het scheurtje, waar ik het hierboven over heb. Zelf slapen we zolang thuis.

Voorbereidingen voor lange reis
We vertrekken bijna weer, daarom bel ik het Zilveren Kruis en Aveco (onze camper- en reisverzekering) om te melden dat wij voor lange tijd naar het buitenland gaan. Zilveren Kruis interesseert het pas als we langer dan een jaar wegblijven en niet van plan zijn om te emigreren. Aveco maakt er wel een aantekening van en checkt even of we voldoende verzekerd zijn. En de medewerker wil weten of we een woonadres hebben (en niet alleen een briefadres), wat natuurlijk zo is.
Bijna onderweg
We halen de camper uit Veenendaal, waar ze het scheurtje onzichtbaar hebben gerepareerd. Daarna direct door naar onze ‘eigen’ garage in Barneveld (Campercentrum Westfalia). Bij alle vergeefse pogingen om het navigatiesysteem met de achteruitrijcamera te laten praten, hebben de medewerkers de antenne die het gps-signaal moet opvangen, per ongeluk losgetrokken. Gelukkig is dat snel gefixt.

Op weg naar het zuiden
We zijn klaar voor onze volgende grote reis. We gaan even naar huis om spullen in te laden die we een paar dagen geleden uitgeladen hebben (toiletspullen, de vuile was die nu de schone was is, koelkastinhoud enz) en rijden door naar de camperplaats in Jachthaven Nieuwboer. Oké, dat is naar het noorden ipv naar het zuiden, maar lekker dicht bij huis, want het is al vrij laat ondertussen. We blijven een nachtje en trekken dan echt naar het zuiden.
Lees mijn verslag over onze reis naar en door Spanje en Portugal (volgt).