De eerste bezienswaardigheid van Edinburgh die wij zagen toen we uit de bus stapten, was het Scott-monument: een loeigroot standbeeld van de schrijver van Sir Walter Scott (van o.a. Ivanhoe) in een foeilelijke toren.
De volgende bezienswaardigheid trok ons meer: de Scottish National Gallery, een gratis toegankelijk museum waar schilderijen van Vlaamse, Nederlandse en Italiaanse meesters hangen. Ernaast staat de Scottish National Academy met schilderijen van Schotse meesters. Beide musea staan in een langwerpig park dat de oude en nieuwe stad van elkaar scheiden.
In de oude stad bekeken we eerst uitgebreid het beroemde Edinburgh castle en daarna liepen we de Royal Mile af. Dat zijn de aaneengesloten straten die de hoofdstraat vormen tussen het kasteel op Castle Rock en het lager gelegen Palace of Holyroodhouse. Er liggen veel souvenirwinkels, winkels met typisch Schotse producten (whisky, wollen sjaals en truien, kilts), pubs, restaurants en musea aan.
De straat heeft veel kleine zijstraatjes, die ‘closes’ heten. Het zijn steegjes waarvan sommige doorlopen naar Prinsess Street en sommige uitkomen op binnenplaatsen. We bezochten aan de Royal Mile zelf Gladstone’s Land, een huis dat in de 17e eeuw werd uitgebouwd en in appartementen werd ingedeeld, die verhuurd werden. Op de benedenverdieping waren 2 winkels; één met stoffen en één met specerijen. In elke ruimte staat een vrijwilliger die vertelt over wat er te zien is. In de winkel kregen we onverwacht niet alleen een stuk Schotse geschiedenis te horen, maar ook een stuk Nederlandse. De Schotten en de Nederlanders dreven namelijk ruilhandel. De Schotten hadden kolen en stoffen en ‘wij’ specerijen en Delfts blauw.
We bezochten ook het Writer’s museum aan de Lady Stair’s Close, met memorabilia over de schrijvers Sir Walter Scott, Robert Louis Stevenson en Robert Burns. De informatie over de schrijvers bekeken we niet uitgebreid, maar het is sowieso interessant om even door het mooie, historische gebouw rond te lopen.
Nadat we de hele Royal Mile hadden afgelopen, wandelden we door modernere straten, die parallel lopen aan de Royal Mile terug tot aan de Grass Market, een mooi, oud plein met daaromheen oude straatjes.
Heel bijzonder zijn de authentieke pubs in de old town, aan de Royal Mile en aan de Grass Market, waar we de nodige drinkpauzes hielden. Avondeten deden we ook in een pub; als starter ‘haggis bonbons’ – een soort bitterballen gevuld met haggis – en als hoofdgerecht een Yorkshire pudding gevuld met worstjes en mashed potatoes voor Wim en een pie gevuld met heerlijk stoofvlees, en erwtjes en mashed potatoes voor mij. Het viel ons in Schotland op dat in veel pubs – zo ook in deze – traditionele gerechten met een moderne, culinaire twist geserveerd werden.
This entry was posted in Europa