De Australische Outback . Wij hebben er een beetje aan geproefd (en het smaakt naar meer!). Wij maakten namelijk een 12-daagse roadtrip door de staat Zuid-Australië en een groot deel daarvan ging door de Outback.
Eindeloze dorre vlakten, piepkleine afgelegen plaatsjes, die niet zijn aangesloten op het elektriciteitsnetwerk of de waterleiding, onderweg geen telefoon- en internetbereik, de hele dag over een onverharde weg rijden en geen andere auto’s tegenkomen. En ook: meer groen en meer bergen dan we verwachtten, prima telefoon- en mobiel-internetbereik in de meest afgelegen stadjes, leuke ontmoetingen, interessante en maffe bezienswaardigheden.
Airco
Om onderweg niet te hoeven plannen, boek ik vooraf alle overnachtingen. Met zo veel mogelijk afwisseling qua accommodatie en ongeveer 4,5 uur rijtijd per dag. Wij kamperen deze keer niet, maar kiezen voor de luxe van hotel/motelkamers en cabins vanwege de airco. Het kan zomers namelijk ontzettend heet zijn in de Outback. De meeste campings zijn om die reden zelfs gesloten van december tot februari. Wij hebben trouwens mazzel; tijdens ons reisje is het rond de 30 graden, met een paar uitschieters naar bovenin de 30’ers. Maar dus niet de gebruikelijke 40’ers. (Die krijgen we de eerste dag dat we terug zijn in Maldon in Centraal Victoria.)
Swan Hill en Mildura
De eerste overnachting is nog in Victoria: in een cabin op het Apex Riverbeach Holiday Park in Mildura. Met uitzicht op de rivier de Murray. Onderweg ernaartoe lunchen we op het terras van Spoons Riverside in Swan Hill, direct naast het openluchtmuseum Pioneer Settlement. Ook met uitzicht op de Murray. In de cabin hebben we een keuken, daarom koken we (lees Wim) zelf.
Fruitvliegjesvrij Zuid-Australië
Op dag twee rijden we de staat Zuid-Australië in. Voor de grens staat een speciale container waarin je je levende planten, en verse groente en fruit moet gooien. We rijden namelijk een fruitvliegjesvrij gebied in. Gelukkig hebben wij alleen een stukje paprika bij ons.
Bij de grens worden we streng gecontroleerd; onze koelbox en kratten moeten open en worden doorzocht. De controle is streng, maar de vrouw die het doet, is heel aardig. Zij ontdekt in onze koelbox een reep chocola: “Ah, I found your stash.” Als wij een stukje aanbieden, slaat ze dat af. Ze wil natuurlijk niet van omkoping verdacht worden.
Peterborough
We logeren in Roundhouse Motel in Peterborough (zeg maar ‘Pieterburen’). Onderweg ernaartoe lunchen we in Morgan; tot onze verrassing hebben we alweer uitzicht op de rivier de Murray. Blijkbaar is de Murray één van de thema’s van onze reis.
In Peterborough wandelen we langs de historische gebouwen in het centrum en bezoeken een museum met oude motoren. Het is – net als het Holden-museum dat we eerder bezochten – een enigszins uit de hand gelopen collectie van een particulier verzamelaar. We eten op onze hotelkamer een warm, gebraden kippetje uit de plaatselijke IGA.
Oude gumtree in Orroroo
In Orroroo stoppen we even bij de eeuwenoude Giant Gum Tree.
Stuart Highway
Vanaf Port Augusta rijden we over de Stuart Highway. Als je over deze snelweg naar het noorden blijft rijden, kom je via Alice Springs uiteindelijk in Darwin uit. Van een highway in Australië moet je je niet te veel voorstellen. Het is een tweebaansweg met om de 5 kilometer een inhaalstrook.
Woomera
Bij het piepkleine Outback-plaatsje Pimba gaan we even van de Stuart Highway af voor een kijkje in Woomera. De Woomera Test Range is de grootste testlocatie voor wapens ter wereld en ligt in het oostelijke deel van de Grote Victoria-woestijn in de staat Zuid-Australië. De Range heeft een oppervlakte van 127.000 km² (bijna drieënhalf keer zo groot als Nederland) en beslaat daarmee bijna 13% van Zuid-Australië. Het gebied aan beide kanten van de snelweg is verboden gebied, behalve voor de boeren en mijnbouwbedrijven die er gevestigd zijn. Het Woomera Heritage and Visitor Information Centre is dicht als wij er zijn, maar er is buiten ook genoeg te zien.
Glendambo aan de Stuart Highway
Onze vierde overnachting is in Glendambo Hotel Motel and Caravan Park. Glendambo heeft 30 inwoners, 22.500 schapen en 2000.000 vliegen volgens een bord langs de weg. We zijn nu echt in de Outback. We eten ’s avonds in de dining room van het hotel en ontbijten de volgende ochtend bij de buren: Glendambo Roadhouse.
Coober Pedy
Een stukje verder naar het noorden ligt het heel aparte opaalmijnstadje Coober Pedy, waar we 2 nachten blijven. Een bijzondere ervaring! Je leest het in mijn bericht over Coober Pedy.
William Creek
Bij Coober Pedy verlaten we de Stuart Highway en rijden 166 km over een onverharde weg naar William Creek. Lees mijn bericht over William Creek.
Oodnadatta Track
William Creek ligt halverwege de Oodnadatta Track. Ik schreef een apart bericht over de Oodnadatta Track.
Marree
Het is geen probleem om de reservering voor Marree Hotel een nacht te vervroegen. We zijn blij met deze aanpassing, want we doen inderdaad maar 3 uur over de rit naar Marree.
Klik door voor mijn bericht over Marree.
Talc Alf
Van Marree rijden we naar de Flinders Ranges. Onderweg maken we in Lyndhurst kennis met de kunstenaar Talc Alf. Lees mijn bericht over deze vriendelijke paradijsvogel.
Flinders Ranges
Op de onverharde wegen in de outback is het eerder regel dan uitzondering om een lekke band te rijden. Wij ontspringen de dans, maar een Amerikaan in een huurwagen is niet zo gelukkig. Hij is – met veel moeite – bezig zijn band te wisselen op een onverharde weg in de Flinders Ranges. Terwijl Wim hem een handje helpt, zet ik de kangoeroes op de foto die om ons heen in de verschillende schaduwplekjes zitten. Ondertussen komen er nog een paar auto’s langs en die stoppen ook allemaal netjes om te vragen of zij kunnen helpen. Omdat hij nu geen reserveband meer heeft, rijden we achter hem aan naar het plaatsje Blinman, waar de verharde weg weer begint.
We hebben vanuit William Creek al gebeld om een extra nacht te boeken in Wilpena Pound Resort in Flinders Ranges National Park. Jammer genoeg is dit het duurste hotel van de hele trip – zelfs al hebben wij een laagseizoen-aanbieding – maar Ikara-Flinders Ranges Nationa Park is de moeite waard om een dag te blijven. Om kosten en calorieën (!) te sparen, nemen we als avondeten twee keer een maaltijdsalade uit de IGA Xpress op het terrein.
Lees mijn bericht over Flinders Ranges
Wijnvalleien
Door de heuvels en bergen van Flinders Ranges rijden we naar de wijngebieden van Clare Valley en Barossa Valley. Zowel de Flinders Ranges als de wijngebieden zijn prachtige landschappen.
We overnachten en eten in het sfeervolle, historische hotel The Rising Sun in Auburn. Onderweg daarnaartoe hebben we een paar tussenstops in general stores in piepkleine stadjes. Geweldig om te zien hoe deze winkels vaak een combinatie zijn van supermarkt, ijzerwarenwinkel, postkantoor en café. De medewerkers zijn van alle markten thuis.
Herbig family tree
Na Auburn wordt het landschap al snel wat saai, maar we hebben gelukkig weer een paar leuke tussenstops. De medewerker van de general store van Springton geeft ons de tip om even verderop een stokoude gumtree te bekijken: de Herbig Family Tree. Hier heeft een Duits pioniersgezin – de familie Herbig – gewoond tot na de geboorte van hun tweede kind. Daarna bouwde de vader een groter huis, dat hij nog een keer uitbouwde toen het gezin zich verder uitbreidde.
Terug bij de Murray
Wij verlieten aan het begin van onze trip de Murray bij Morgan en komen hem nu weer tegen bij Murray Bridge. Bij Tailem Bend buigt de rivier af naar de Zuidelijke Oceaan en rijden wij door naar Bordertown.
Old Tailem Town Pioneer Village
Als we langs de snelweg Old Tailem Town Pioneer Village aangegeven zien, maken we zodra het veilig kan een U-turn. Het blijkt een openluchtmuseum te zijn met gebouwen, auto’s en voorwerpen uit de tijd van de settlers. De vriendelijke museummedewerker geeft ons een gelamineerde plattegrond met uitleg. “Ook als je hem niet leest, heel nuttig! Je kunt er de vliegen mee verjagen en jezelf koelte toe waaieren”.
Klik door voor mijn andere foto’s van Old Tailem Town Pioneer Village.
Silo Art
Even later volgt er nog een verrassing: silo art in Coonalpyn.
Bordertown
De laatste nacht van onze trip logeren we in Motel 105 On the Park in Bordertown. De Australiërs doen niet moeilijk over plaats- en straatnamen. Stadje in de buurt van de staatsgrens? Noemen we ‘Bordertown’ (Grensstad). De stad met een brug over de Murray heet ‘Murray Bridge’. De weg naar de cemetery heet ‘cemetery road’, een weg met één boom: ‘Single Tree Road’. Enz.
Onze kamer in Motel 105 On the Park is gezellig en modern ingericht. Er is een magnetron en eetgerei, dus we besluiten een kant-en-klare maaltijd te eten. ‘Cutting down costs.’
Onderweg door Victoria
Onderweg naar Maldon, ons thuis voor 3 maanden, hebben we nog een paar leuke, ongeplande tussenstops:
Pink Lake bij Dimboola, een zoutmeer met roze zout. Gewoon direct langs de Western Highway, met een ver van tevoren aangegeven rest area.
Het stadje St Arnaud, waar de lokale artiest Kyle Torney de laatste hand legt aan zijn mural van een brandweerman met een baby-koala in zijn armen.
De vindplaats van een goudklomp van 66 kg 1869, met de naam Welcome Stranger in Moliagul.
