Reis ernaartoe

  • Home
  • Over mij
  • Contact
  • Prev
  • Next

Het Meer van Ohrid

23 september 202127 mei 2022

Het Meer van Ohrid is vooral bekend om de (pakket-)reizen naar de stad Ohrid. Maar het is ook een superleuke bestemming voor een individuele vakantie. Het Meer van Ohrid ligt op de grens van Noord-Macedonië en Albanië. Wij bezochten het Meer van Ohrid een paar keer en ik vertel je er in dit artikel graag meer over.

UNESCO Werelderfgoed

De hele Ohrid-regio staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Vanwege bijzondere natuur én cultuur:

In, op en rond het meer van Ohrid komen namelijk heel veel endemische dieren en planten voor (dat betekent dat je ze alleen in dat gebied vindt).

En de stad Ohrid is een van de oudste menselijke nederzettingen in Europa. Het is voornamelijk gebouwd tussen de 7e en 19e eeuw en heeft het oudste Slavische klooster (St Pantelejmon) en meer dan 800 Byzantijnse iconen uit de 11e tot het einde van de 14e eeuw.

Op drie locaties rond het meer is zijn resten van prehistorische paalwoningen gevonden, en op het kleine schiereiland Lin zijn de overblijfselen van een vroegchristelijke kerk gesticht in het midden van de 6e eeuw.

Pogradec aan het Meer van Ohrid

De boulevard en het strand

Pogradec, een wat grotere stad aan de oever van het Meer van Ohrid. Aan de Albanese kant. We fietsen daar een paar keer naar toe vanaf camping Peshku. Ik steek telkens mijn hand op naar de mannen die langs de kant van de weg hun vis verkopen (door de vis uitnodigend op te tillen als er iemand langsrijdt), en op het laatst zwaaien ze al enthousiast als wij eraan komen.

Pogradec heeft veel gezichten, net als de meeste andere steden in Albanië. Langs een deel van de boulevard vind je vrij sjieke hotels. Even verderop heb je aan de ene kant het strand en aan de andere kant een langgerekt park. In het park zitten de badgasten die van schaduw houden. Op hun campingstoeltjes in het gras of op één van de terrasjes. En overal langs de boulevard zitten groepjes mannen te schaken of domino te spelen. Ze hebben er zelfs een overdekt spelletjeshonk. [Lees verder onder de foto’s]

Boulevard en hotels, Pogradec, aan het Meer van Ohrid, Albanië.
Boulevard van Podagrec
Mannen spelen gezelschapsspelletjes in het parkje langs de boulevard van Pogradec, aan het Meer van Ohrid, Albanië.
Schaken en domino. Alleen voor mannen.
Met zijn bakfiets overvol met zwembandjes en strandspeelgoed fietst deze man de hele dag op en neer over de boulevard.
De zwembandjes- en strandspeelgoedverkoper fietst de hele dag op en neer over de boulevard.
Strandtent met rieten parasols en wit/blauw gekleurde bootjes aan de boulevard van Pogradec, met op de achtergrond bergen.
Strandtent aan de boulevard van Pogradec

Modern voetgangersgebied

Haaks op de boulevard is een modern voetgangersgebied; de Rruga Fan S. Noli. In het wegdek liggen tegels met de namen van beroemde mensen; leuk om te bekijken! (We eten hier een pitabroodje met kaas en patat voor nog geen 80 cent. En dat is dan de luxe variant: een simpeler broodje met hetzelfde beleg kost ongeveer 50 cent.)

Voetgangersstraat in Pogradec
Voetgangersgebied in Pogradec

Ottomaans wijkje

Pogradec heeft ook nog een Ottomaanse wijk, net ten westen van het voetgangersgebied. Sommige gebouwen zijn gerenoveerd, maar de wijk is voor een groot deel vervallen. Toch sowieso de moeite waard om doorheen te wandelen. Bezienswaardigheden zijn de orthodoxe kathedraal met (nieuwe) muurschilderingen, en de oude moskee.

Gerestaureerd gebouw in Ottomaanse stijl
Ottomaanse wijk
Straat met nieuw wegdek en aan weerskanten geelgekleurde huizen in de Ottomaanse wijk van Pogradec
Straat in de Ottomaanse wijk.

Drukke wegen door de stad

De boulevard is autovrij en het voetgangersgebied natuurlijk ook. De rest van het stadscentrum is Albanees druk en chaotisch. Wij fietsen er zo lang we durven, en waar het ons te onoverzichtelijk wordt, lopen we een stukje over de stoep,. Als we even een winkel ingaan om wat te kopen, parkeren we onze fietsen in de goot. Want zo doe je dat in Albanië.

Lin aan het Meer van Ohrid

Als je vanaf camping Peshku de andere kant op fietst, kom je na 12 km bij het plaatsje Lin. Nog net in Albanië. Het fietspad eindigt daar. Lin ligt op een schiereiland en wij vinden het superbezienswaardig. Het lijkt wel een openluchtmuseum met demonstraties van oude ambachten. Maar dan is het echt. Op het schiereiland zijn fundamenten en mozaïeken van een 6e-eeuwse basiliek en er zijn aanwijzingen voor vroege prehistorische woningen aan de oevers van het meer.

Terras boven het water bij hotel in Lin
Koffie met uitzicht over het Meer van Ohrid bij het hotel aan het begin van het dorp Lin

Oude ambachten

We drinken koffie bij het hotel aan het begin van het dorp. Op het grasveld naast het hotel maken vrouwen pasta. Eerst rollen ze van een bolletje deeg een ronde, platte ‘pannenkoek’. De ‘pannenkoeken’ leggen ze op een wit laken en snijden ze vervolgens tot kleine snippers.

Vrouw met hoofddoek om het haar, zittend in het gras met een rondje plank op schoot, deeg rollend om een stokje.
Vrouw rolt deeg rond een stokje (foto met toestemming)
Grasveld met 3 lakens. De voorste met ronde, platte plakken deeg, de middelste leeg, de achterste met snippers deeg, die door een meisje gesneden worden.
Ronde plakken die het meisje op het achterste laken in kleine snippers snijdt.

Op veel plekken liggen nog niet gedopte witte boontjes te drogen, en hier en daar zitten dorpsbewoners hun boontjes te sorteren. Ik zie ook een vrouw over de boontjes heen en weer lopen. Volgens mij is dat haar methode om haar (eigen) boontjes te doppen.

Stuk plastic met ongedopte witte bonen, die liggen te drogen.
Witte bonen liggen te drogen.

Mozaïekvloer

Met handen-en-voeten-aanwijzingen van de vriendelijke dorpsbewoners, die ons steeds een stukje verder de weg wijzen, vinden we de plek van de fundamenten en de mozaïekvloer. Hoog op een helling. Jammer genoeg kunnen we er vanwege werkzaamheden niet bij, dus we moeten het van de plaatjes hebben. Helemaal niet erg, want het wandelingetje door het dorp is al superleuk. [Lees verder onder de foto’s]

Straatje in Lin. In de verte is een klein stukje van het Meer van Ohrid te zien.
Oud huis vol met bloeiende planten op de eerste verdieping.
Steegje in Lin met bloeiende struiken langs de muur en bloeiende planten aan de balustrade, met in de verte een stukje van het Meer van Ohrid zichtbaar

Ruilen?

Het is niet handig om naar de plek van de mozaïekvloer te fietsen, gebaart een vriendelijke meneer. We mogen onze fietsen wel even bij zijn huis neerzetten. In de goot naast de weg, zoals iedereen dat in Albanië doet. Als we ze weer ophalen, kopen we als dank wat eigengemaakte producten die hij op het trappetje voor zijn huis heeft uitgestald, en een koelkastmagneetje.

De man laat heel trots zijn – in Duitsland gemaakte! – elektrische fiets zien. Hij blijft maar gebaren hoe geweldig hij het vindt dat wij én hij e-bikes hebben. Als hij naar een mededorpsbewoner roept dat hij Duitse gasten heeft (ik herken het woord ‘Germania’), begrijp ik dat hij het vooral ook leuk vindt dat wij én zijn fiets uit Duitsland komen. Ik zet het misverstand recht en mag alsnog wel een proefritje op zijn elektrische fiets (zonder accu, zie ik) maken. Uiteindelijk hebben we het idee dat hij zijn fiets met de onze wil ruilen, zeker als een buurvrouw hem volgens ons duidelijk maakt dat hij te ver gaat. Gelukkig kan hij smakelijk lachen om ons onverbiddelijke ‘no’.

Albanese man en vrouw verkopen op het trappetje voor hun huis koelkastmagneetjes en huisgemaakte producten aan Wim.
Als dank voor het parkeren van de fietsen kopen we een koelkastmagneetje en wat huisgemaakte producten.

Winkeltje met alles

Even verderop kopen we een ijsje bij zo’n echt Albanees winkeltje waar ze ‘alles’ verkopen. Er is ook een supermarktje in het dorp, maar dit is natuurlijk leuker.

Interieur van het winkeltje waar ze 'alles' verkopen met de eigenaar achter de toonbank en Wim ervoor.
We kopen een ijsje in een winkeltje waar ze ‘alles’ verkopen.
Hoofdstraat van Lin, met winkeltje waar ze 'alles' verkopen en in de verte de minaret van de moskee.
Hoofdstraat van Lin, met links het winkeltje waar we een ijsje kopen.

Op de fiets naar Sveti Naum aan het Meer van Ohrid

Het voelt apart: grenscontrole terwijl we op de fiets zijn. We fietsen namelijk vanaf camping Peshku naar Noord-Macedonië voor een bezoek aan het klooster van Sveti Naum. Heel veel badgasten (het ligt aan de oever van het Meer van Ohrid), heel veel toeristen en heel veel souvenirwinkeltjes.

Het is vanaf de camping ca. 20 km fietsen naar Sveti Naum. Via het fietspad naar Pogradec en na Pogradec over een heel rustige weg langs de oever van het Meer van Ohrid. Sv. Naum is ook goed te bezoeken vanuit de plaats Ohrid. Individueel of met een georganiseerde excursie.

Rustige asfaltstraat met fietser. Links het Meer van Ohrid, in de verte bergen.
Op de fiets langs het Meer van Ohrid naar Sv Naum.

Bronnen van het Meer van Ohrid

Sveti Naum is niet alleen een bezienswaardigheid vanwege het beroemde klooster, maar ook vanwege de bronnen die het Meer van Ohrid voeden. Vanaf de verschillende restaurants met houten terrassen over het water heb je daar uitzicht op. Je kunt ook een rondvaart in een grote roeiboot maken; heel romantisch.

Terras met bloeiende bloemen, mensen, en daarachter water met roeiboten met afdakjes.
Koffie met uitzicht op de bronnen, en de rondvaartroeibootjes.

Het klooster van Sveti Naum

De binnenmuren van het kloosterkerkje van Sveti Naum zijn helemaal beschilderd met fresco’s. Ik maak alleen een foto in het portaal. Het kerkje zelf is namelijk zo vol met toeristen, dat we daar alleen even een hele snelle blik in werpen. Ook prima, hoor.

Kloostercomplex in oosterse bouwstijl.
Klooster Sveti Naum
Kleine ruimte met oude, deels versleten fresco's (muurschilderingen met geestelijken).
Fresco’s in het portaal van de kloosterkerk.
Terras boven het water met lunch.
Heerlijke lunch met uitzicht op de bronnen.

Nog een kloostertje

Vlakbij het beroemde klooster staat nog een heel klein kloostertje. Op één wandelaar na is hier helemaal níemand. De deur zit op slot, maar we mogen gelukkig toch even binnenkijken. De medewerker die ons binnenlaat, geeft uitgebreid uitleg. Hij vertelt onder andere dat de fresco’s pas 17 jaar geleden gerestaureerd zijn. Vandaar dat de kleuren nog zo helder zijn. Foto’s maken mag officieel niet, maar eentje is oké; “to remember”. Als je even voorbij dit kleine klooster wandelt, kom je bij een deel van de bronnen, waar ook geen toeristen zijn.

Wit kerkje in oosterse stijl
Het kleine klooster bij Sveti Naum.
Interieur kerkje, met moderne, kleurrijke fresco's van heiligen.
De fresco’s in het kleine klooster
Aardewerken pot met 2 oren, met wat takjes kruiden erin.
Sfeerplaatje bij het kleine klooster.

De kanaaltjes van Tushemisht

Op de terugweg drinken we koffie in Tushemisht (Albanië) en kijken we even rond in dit bijzondere plaatsje. Het water uit de bergen stroomt hier door kanaaltjes en de rivier de Drin het Meer van Ohrid in.

Overdekt terras aan het Meer van Ohrid. Zwemmende mensen in het water. Bergen op de achtergrond.
Koffie in Tushemisht, met uitzicht op het Meer van Ohrid.
Kanaaltje tussen de huizen, dat uitkomt in het Meer van Ohrid. Watermeloenen worden nat (fris) gehouden in het water van het kanaaltje.
Tushemisht
Kanaaltje met links rij bomen en rechts huizen met bloeiende struiken ervoor.
Kanaaltje in Tushemisht
Breed kanaal met aan het eind een terras boven het water. En een bergwand op de achtergrond.
Terras over het water bij Tushemisht

De stad Ohrid

Een trip naar het Meer van Ohrid is natuurlijk niet compleet zonder een bezoek aan de stad Ohrid. Die ligt aan de oever van het meer, in Noord-Macedonië. Ohrid bestaat uit een historisch en een modern deel. Het historische deel is mooi tegen een heuvel opgebouwd. Tussen het oude en het moderne deel is een gezellige, autovrije winkelstraat. Hier vind je ook de souvenirwinkeltjes en boetiekjes en zo.

Winkelstraat in Ohrid
Winkelstraat in Ohrid
Taxibootjes aan de kade van Ohrid
Taxibootjes aan de kade van Ohrid

Vol historie

Het historische deel stikt van de bezienswaardigheden: een fort op het hoogste punt van de stad, de stadsmuur, een archeologische site met o.a. een basiliek uit de Romeinse tijd (met een mooie mozaïekvloer) en een universiteit uit de Slavische tijd (ca. 9e eeuw), een klooster, een iconenmuseum en een aantal orthodoxe kerken die van binnen helemaal met fresco’s beschilderd zijn.

Historisch Ohrid
Historisch Ohrid
Kathedraal van St. Sophia
Kathedraal van St. Sophia
Mozaïek op de opgravingssite in Ohrid.
Kerk van St. Johannes van Kaneo
Kerk van St. Johannes van Kaneo
Ottomaanse huizen in Ohrid
De Ottomaanse huizen van Ohrid
Doorkijkje in het historische deel van Ohrid.
Doorkijkje in het historische deel van Ohrid.

Interpretatie van de fresco’s

Heel bijzonder vinden wij ons bezoek aan de kerk van Onze Lieve Vrouw, direct naast het iconenmuseum. De museummedewerker legt uit wat er op fresco’s is uitgebeeld. Zij blijkt doctorandus in de theologie te zijn en afgestudeerd op de interpretatie van de fresco’s. Net als bij de katholieke fresco’s en iconen zijn de orthodoxe allemaal volgens bepaalde standaardregels geschilderd. En ook de bouw van de kerk gebeurt volgens vaste gebruiken. Maar de katholieke en de orthodoxe regels en gebruiken verschillen van elkaar. Ook de bijbelverhalen in de orthodoxe kerk zijn anders dan de christelijke.

Zo is Maria in onze traditie een arme vrouw uit het volk, die verloofd is met de jonge Jozef. In de orthodoxe kerk is Maria een rijke vrouw, die als kind bijvoorbeeld vier babysitters had. Pas toen zij zwanger was van Jezus zonder getrouwd te zijn, werd zij aan Jozef gekoppeld om haar de schande te besparen van het ongehuwd moederschap. Jozef was toen al 87 jaar en had al een aantal vrouwen en veel kinderen.

De vrouw eindigt haar rondleiding met een inspirerend verhaal over hoe zij denkt over religie. Als wij het goed begrijpen (haar Engels is moeilijk te volgen) is zij zelf niet christelijk, maar heeft zij wel een duidelijk beeld van wat echt christen-zijn zou moeten inhouden, Namelijk dat je doet en bent als Jezus.

Ouders houden net zoveel van hun ‘geslaagde’ kinderen als van hun kinderen die bijvoorbeeld het criminele pad opgaan. Zo zou een goede christen tolerant moeten zijn voor mensen die misdaden plegen, mensen die een andere religie aanhangen, bijvoorbeeld de Islam, mensen die arm zijn enz.

Kerk van Onze Lieve Vrouw
Kerk van Onze Lieve Vrouw
Interieur met fresco's van de kerk van Onze Lieve Vrouw
Interieur met fresco’s van de kerk van Onze Lieve Vrouw

Museum voor A. den Doolaard

Ook speciaal is het kleine museumpje waar we toevallig tegenaan lopen en dat gewijd is aan ‘onze Nederlandse vriend’ de schrijver A. den Doolaard. Door zijn boeken over Ohrid en Macedonië is het toerisme vanuit Nederland indertijd op gang gekomen. Nederlandse toeristen van nu zijn Nederlandstalige boeken van Den Doolaard aan het museumpje gaan schenken. Wij noteren de nog ontbrekende boeken over Macedonië en beloven ze op te sturen als we ze toevallig op een rommelmarkt of zo tegenkomen. De initiatiefnemer van het museum is in 2021 overleden en daardoor is het voortbestaan van het A. den Doolard museum in Ohrid onzeker.

Boeken van A.den Doolaard in het museum in Ohrid
Boeken van A.den Doolaard in het museum in Ohrid

Bay of Bones

Tussen de stad Ohrid en het klooster van Sveti Naum ligt de Bay of Bones, aan de oostkust van het Meer van Ohrid. Ik vond dit leuke artikel op de website Hunebednieuwscafé.

Feiten over het Meer van Ohrid

Het Meer van Ohrid (Macedonisch: Охридско Езеро, Ohridsko Ezero; Albanees: Liqeni i Ohrit) is een van de oudste en diepste meren van Europa. Het ligt op de grens van Noord-Macedonië en Albanië. De oppervlakte is 349 km² en op het diepste punt is het 296 meter. Het is het diepste meer van de Balkan en het op één na grootste (het Meer van Shkodër is het grootste).

Het meer wordt onder meer gevoed door onderaardse bronnen en door een ondergrondse verbinding vanuit het Prespameer. Dat ligt 200 meter hoger dan het Meer van Ohrid. Deze verbinding bereikt het Meer van Ohrid bij het klooster van Sveti Naum. De Zwarte Drin verzorgt de afwatering van het Meer van Ohrid. Deze rivier mondt via onder andere het Komanmeer (blog) in de Adriatische Zee.

Het Meer van Ohrid is één van de oudste meren van Europa en er leven diersoorten die nergens anders voorkomen. Zoals de ohridforel (salmo letnica). Op deze soort wordt intensief gevist, maar hij wordt ook gekweekt.

This entry was posted in Europa
  • Albanië
  • Balkan
  • Campertrip
  • Noord-Macedonië
Share

Post navigation

  Reisverslag juni-sept 2021: Zuidoost-Europa
Lang weekend Walthamstow, Londen  

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Categorieën

Tags

Albanië Alentejo Algarve Andalusië Australië Balkan België Bosnië en Herzegovina Bulgarije Campertrip Canarische eilanden China citytrip Duitsland Egypte Engeland Fietsen Frankrijk Griekenland herbestemming Istrië Italië kampeertrip koken in de camper Kroatië Montenegro museum Naturisme Nederland Noord-Macedonië Oostenrijk Persoonlijk Portugal reistips Schotland Servië Slovenië Spanje Streetart Verenigd Koninkrijk Wandelen winkelen

Zoeken

Oudere berichten

Ontvang een e-mail als ik een nieuw bericht publiceer

Loading

privacy- en cookiebeleid en disclaimer

 

Het kost aardig wat om deze website te onderhouden. Waardeer je mijn verhalen? Overweeg dan een kopje koffie voor me te kopen. Of bestel iets via de banners. Dat kost jou niets extra's en ik krijg een kleine commissie.

Buy me a coffee


ReizenReizen


© 2022